سهراب سپهری (1307ـ1359ش)
سهراب سپهری، نقاش و شاعر ایرانی، به اعتبار اندیشه‌ورزی عارفانه و کوشش‌های نوآورانه‌اش در بهره‌گیری از دستاوردهای زیبایی‌شناختی شرق و غرب، جایگاهی خاص در تاریخ هنر و ادب معاصر دارد.
سپهری کار جدّی خود را در مقام نقاش با سلسله تصویرهایی برگرفته و خلاصه‌شده از طبیعت آغاز کرد. نخستین آبرنگ‌ها و گواش‌های او را می‌توان بازنمایی لحظه‌های تجربه شاعرانه در جهان اشیا دانست. حرکت آزاد و شتابان قلم‌مو، درهم‌شدن رنگ‌ماده، تأکید بر تباین‌های رنگی، و استفاده از عوامل تمرکزدهنده در فضای دوبُعدی (مثلاً یک لکه رنگ سرخ به نشانه لاله آتشین)، از جمله مشخصات آثار او در این دوره‌اند و اثرپذیری از نقاشی انتزاعی مکتب پاریس را نشان می‌دهند.
بیشتر
