رئیس فرهنگستان هنر، در اولین همایش ملی «حقوق کودک و نوجوان در آثار هنری و ادبی»، عنوان کرد: حق معنوی کودکان و نوجوانان تا چه حدی در آثار هنری ما دیده می‌شود؟ آیا ما، خواسته یا ناخواسته، با آثار هنری‌مان، سیاه‌نمایی و ناامیدی و آرمان‌ستیزی را به جهان کودکان صادر نمی‌کنیم؟

به گزارش روابط‌عمومی فرهنگستان هنر، اولین همایش ملی «حقوق کودک و نوجوان در آثار هنری و ادبی»، با سخنرانی مجید شاه‌حسینی، رئیس فرهنگستان هنر، صبح امروز، دوشنبه، 29 بهمن 1403، کار خود را آغاز کرد و قرار است دوازده مقاله در طی چهار نشست تخصصی، در دو نوبت صبح و عصر، ارائه شود.

مجید شاه‎حسینی، در ابتدای سخنرانی، به حقوق کودک و نوجوان که محور اصلی پژوهش‌های فرهنگستان است اشاره کرد و گفت: امیدوارم فرهنگستان هنر، در رسالتی که دارد، در این نگاه نو به مفهوم هنر کودک و نوجوان، بتواند قدمی هرچند ناچیز بردارد و به بحث حقوق معنوی کودک و نوجوان در عرصه هنر و فرهنگ و رسانه بیشتر توجه کند؛ بحثی که این روزها متفق‌القولیم که اهتمام کافی برای معرفی آن صورت نگرفته است. امیدوارم با نشست‌هایی از این دست، به‌تدریج، توجه و دقت بیشتری از جانب اصحاب هنر و فرهنگ و رسانه معطوف این موضوع شود.

او درباره جهان کودکان و نوجوانان خاطرنشان کرد: قاعدتاً، جهان کودکی و نوجوانی جهان پاکی و آرمان‌خواهی و امید است و جهان شکل‌گیری نظام ارزشی است و هنر، در این باب، نقشی بسیار ارزشمند و پُراهمیت دارد و ما نمی‌توانیم از تربیت در جهان امروز صحبت کنیم و سراغی از هنر نگیریم.

رئیس فرهنگستان هنر درباره انتقال مفاهیم به نسل جوان اشاره کرد و گفت: بسیاری از ارزش‌ها و پادارزش‌ها در جهان امروز به واسطه هنر است که انتقال پیدا می‌کند که فرنگی‌ها به آن hidden education می‌گویند. آیا کودکان و نوجوانان، در مواجهه با آثار هنری و ادبی، صرفاً قرار است سرگرم شوند و جهان آنان دقایقی به زینت هنر رنگ‌آمیزی شود یا اینکه قرار است تربیت هم بشوند و اتفاقی در جان آن‌ها بیفتد؟ این نکته‌ سؤال روز من در این نشست است.

عضو پیوسته فرهنگستان هنر، با طرح پرسش‌هایی درباره حقوق معنوی کودک و نوجوان، افزود: عناوین مقالات عنوان‌های درخور اعتنایی‌اند و کسانی که به ارائه مقالات می‌پردازند پاسخ‌های درخوری برای ما خواهند داشت. اینکه، در مواجهه با پدیده هنر رسانه، حقوق معنوی مخاطب کودک و نوجوان چیست سؤال بسیار مهم این روزهاست؛ چراکه در ایامی که در جشنواره‌های متعدد و متکثر فجر بودیم که سابقه‌ای طولانی هم دارد، سهم کودک و نوجوان و حق آن‌ها در مواجهه با این پدیده‌ها به درستی دیده شده؟ آیا ما خواسته یا ناخواسته، ناامیدی و سیاه‌نمایی و به‌نوعی آرمان‌ستیزی جهان بزرگ‌سالان را به جهان کودک و نوجوان صادر نمی‌کنیم؟ در صورتی که آن‌ها حق دارند به‌واسطه شرایط سنی امیدوار باشند و جهانشان پاک و آرمانی باقی‌ بماند تا هر زمانی که شخصیت آن‌ها، به‌عنوان شخصیت استوار و جدّی، بتواند با مفاهیم اجتماعی ارتباط برقرار کند. چیزی که در همه جای دنیا به رسمیت شناخته شده، در ایران عزیز ما، چقدر محل اهتمام است؟ این سؤالی است که در نشست‌های قبلی هم دنبال می‌شده و امیدوارم امروز مقالاتی که ارائه می‌شود به پرسش‌های ما پاسخ بدهد.

*

خلاصه مقالات را اینجـا بخوانید.

فایل صوتی ارائه مقالات متعاقبا منتشر خواهد شد.