عضو جاوید فرهنگستان هنر جمهوری اسلامی ایران
سیدمرتضی نجومی، مجتهد و از برترینهای هنر خوشنویسی در جهان اسلام، در سال 1307 در شهر کرمانشاه چشم به جهان گشود.
او در کودکی به نقاشی و خط علاقه داشت و نزد محمدرضا اقبال، مبانی خط را آموخته و به خاطر حضور در خانوادهای سرشناس و اهل هنر، دوران کودکیاش نیز در همنشینی با بزرگان و اهل علم و هنر سپری شد.
در سال 1322 جهت تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه کرمانشاه وارد شده و در سال 1328 برای تحصیل در دروس نهایی سطح رسایل و مکاسب و کفایه راهی نجف اشرف شد و از محضر بزرگانی همچون آقا میرزا عبدالهادی شیرازی، حاج سید محسن حکیم، حاج سید محمود شاهرودی، حاج میرزا حسن بجنوردی و دیگر بزرگان بهره برد و از سوی آیت الله آقا میرزا محمدباقر زنجانی و آیت الله العظمی حکیم اجازه اجتهاد را دریافت کرده است.
ورود به نجف اشرف برای سید مرتضی نجومی همراه با شکوفایی استعداد هنریاش بود. او با دیدن قطعات ثلث، و آیات و روایاتی که به شیوه هنرمندانه و به خط ثلث نوشته شده بود، چنان شیفته هنر خوشنویسی شد که اگر مجالی مییافت به آموختن این هنر مشغول میشد تا آنجا که موفق شد؛ درجه استادی خوشنویسی را از مرحوم میرزا احمد معصومی زنجانی دریافت کند.
سیدمرتضی نجومی پس از بازگشت به ایران در سال 1349 شروع به جمعآوری کتب نفیس کرد، و از آنجا که هنر صحافی را نیز نزد آقا میرزا ابراهیم متعبد آموخته بود، به صحافی و خطاطی این کتابها پرداخت و حاصل همه تلاشهایش کتابخانهای هفت هزار جلدی از کتب نفیس و کمیابی است که بیش از هزار جلدش را خود او تجلید و ترسیم کرده است.
او در همان دوران جوانی چنان مورد توجه بزرگان بوده است که علامه شیخ آقابزرگ تهرانی در کتاب «طبقات اعلام شیعه» نام او را در شمار بزرگان شیعه آورده است.
سیدمرتضی نجومی تألیفاتی از خود در عالم هنر به یادگار گذاشته است که از آن جمله میتوان به «بعد معنوی هنر خط» اشاره داشت.