در بزرگداشت استاد حسين لرزاده عنوان شد
نداشتن زبان مشترك درد معماري معاصر است
| |
آئين بزرگداشت استاد حسين لرزاده هنرمند پيش‌كسوت عرصة معماري سنتي ايران با حضور استادان و علاقه‌مندان اين حوزه برگزار شد.
آئين بزرگداشت استاد حسين لرزاده هنرمند پيش‌كسوت عرصة معماري سنتي ايران با حضور استادان و علاقه‌مندان اين حوزه برگزار شد.
 به گزارش روابط عمومي مركز هنر پژوهي نقش جهان، وابسته به فرهنگستان هنر، در اين برنامه سيدمحمد بهشتي، حسين مفيد، مهدي مكي‌نژاد و سيد جواد مجابي پيرامون معماري و آداب معنوي در آثار استاد لرزاده سخن گفتند.
در آغاز مهندس بهشتي عضو گروه معماري فرهنگستان هنر عدم زبان مشترك فرهنگي و ناتواني در برقراري ارتباط و گفتگو ميان اين آثار را به عنوان مهمترين بلاي معماري معاصر عنوان كرد و گفت: «عدم رضايت ما از وضع موجود به دليل فقدان همين زبان است،اما بهتر است بگوييم اين معماري نيست كه دچار اين بلا شده ما خودمان دامن‌گير اين بلا شده‌ايم.» مهندس سيد محمد بهشتي مرحوم لرزاده را جزو معدود هنرمنداني دانست كه هرگز دچار اين بلا نشد و مثل‌سازي كه هنوز كوك بود، هر آنچه مي‌نواخت خوش بود و با گذشته ارتباط برقرار مي‌كرد.
 وي افزود: «براي ما كه ارتباطمان با گذشته قطع و گوشمان از كوك خارج شده است، وجود اين ساز آن‌قدر مي‌ارزد كه گوشهايمان را كوك كنيم تا صداي مناسب را از نامناسب تشخيص دهد.»
رئيس دانشنامه تاريخ معماري و شهر سازي ايران، آثار استاد لرزاده و شاگردان محدودش را شهادتي بر معماري سنتي ايران دانست و گفت: «با زنده نگه‌داشتن ياد او و راه او، ياد همة كساني كه با دست خود معماري اين سرزمين را در گسترة جغرافيايي گسترش دادند، زنده مي‌ماند.»
 پس از سخنان مهندس بهشتي، جواد مجابي با ابراز تأسف از عدم ذكر نام معماران بزرگ تاريخ ايران بر آثارشان، مهمترين ويژگي لرزاده را درك بدون واسطة زبان و بيان پيشينيان دانست.
مجابي خاطرنشان كرد: «كمتر معماري همچون استاد لرزاده در تاريخ معماري ايران ديده شده كه علاوه بر فنون معماري، شاعر و اديب باشد و به زبان شعر سخن بگويد؛ چرا كه شعر و نظم مي‌تواند تمام مؤلفه‌هاي فرهنگ ايراني و هر آنچه را كه لازم است ، به شكل خلاصه و موجز مطرح كند.»
وي در پايان سخنانش به لزوم تحقيقات و پژوهش‌هاي دانشگاهي و رسانه‌اي براي شناخت و معرفي بيشتر آثار بزرگان فرهنگ و هنر ايران تاكيد كرد.
 مهندس حسين مفيد از ديگر كارشناسان حاضر در نشست و شاگرد استاد لرزاده با ذكر خاطراتي از حضور در كنار استاد لرزاده مهمترين شاخصة آثار معماري استاد را فضاسازي و دوري از ادغام حجم‌ها عنوان كرد و گفت: «فضاسازي اين امكان را فراهم مي‌كند كه هركس با ورود به آن مكان، خودش را پيدا كند و شخصاً دست به انتخاب بزند كه در هر قسمت مي‌خواهد چه كاري انجام دهد.»
مفيد با اشاره به اينكه استاد لرزاده دروازة دراماتيك را پيموده و به رمانتيسم فضا دست پيدا كرده است، ادامه داد: «اين فضاها علاوه بر اينكه هرگز خودشان را به ما تحميل نمي‌كنند، متظاهر و خودنما هم نيستند بلكه دروني هستند.»
مفيد سخنان خود را با بررسي ويژگي‌هاي شاخص مسجد «سجاد» تهران، از آثار استاد لرزاده و مقايسة آن با مسجد «شيخ‌لطف‌الله» ادامه داد: «مسجد سجاد از نظر معماري حرف‌هاي بسياري براي گفتن دارد و نه تنها چيزي از مسجد شيخ‌لطف‌الله كم نمي‌آورد؛ بلكه با آن برابري مي‌كند.»
 در خاتمه مهندس مهدي مكي‌نژاد در جمع‌بندي مباحث مطرح شده به پژوهش روي آثار معماري سنتي تاكيد كرد و گفت: «متأسفانه مكتوب نكردن اطلاعات در تمام شاخه‌هاي هنر ما وجود داشته و اين امر باعث گمراهي نسل جديد شده است. اما خوشبختانه استاد لرزاده خود بر اين نقيصه اشراف داشته، دستاوردهايش را هم مكتوب كرده و در اختيار شاگردانش قرارداده است.»
|
|
| |
|
|
زمان انتشار: سه شنبه ٢٦ شهريور ١٣٨٧ - ١٤:٠٢ | 
نسخه چاپي
