|
مراسم بزرگداشت شهيد مرتضي آويني با مشاركت فرهنگ‌سراي بانو و مركز هنرپژوهي نقش جهان روز 28 فروردين در سالن آمفي تئاتر فرهنگ‌سراي بانو برگزار شد.
مراسم بزرگداشت شهيد مرتضي آويني با مشاركت فرهنگ‌سراي بانو و مركز هنرپژوهي نقش جهان روز 28 فروردين در سالن آمفي تئاتر فرهنگ‌سراي بانو برگزار شد.
به گزارش روابط عمومي‌مركز هنرپژوهي نقش جهان، وابسته به فرهنگستان هنر، دكتر محمد علي رجبي، دكتر محمدعلي حسين نژاد، آرش خوشخو و حسين معززي نيا با مروري بر آثار، شخصيت و مباني فكري و نظري شهيد آويني در اين مراسم به سخنراني پرداختند.
اين مراسم با نمايش فيلم «انس حضور» كه شامل زندگينامه‌اي مختصر از شهيد آويني است، آغاز شد. در ادامه دكتر حسين‌نژاد كه در واحد تبليغات و انتشارات دفتر مركزي جهاد سازندگي و هم چنين با شكل گيري نشريه سوره در حوزه هنري در كنار شهيد آويني فعاليت مي‌كرد، به بيان خاطراتي از زمان شهادت شهيد‌آويني و حال و هواي خاصي كه براي مردم و مسئولان و علاقه‌مندان ايشان به وجود آمده بود پرداخت.
دكتر رجبي صحبت‌هاي خود را با گلايه‌اي از كسره‌اي كه زير كلمه هنر قرار مي‌گيرد و اينكه عبارت‌هايي چون هنرِ متعهد، هنرِ انقلاب، هنرِ اسلامي، هنرِ ديني و... ساخته مي‌شود آغاز كرد و ادامه داد: «هنر با كسره، ماهيت هنري و هنر بودن خود را از دست مي‌دهد. زيرا هنر به طور فطري انقلابي و متعهد است و حقيقتي است كه در هر دوره ظهور كرده و اراده الهي است كه خدا در جوامع بشري براي هر عصر ظاهر مي‌سازد. هنر اساساً مبين چنين حقيقتي است و به مسامحه گفته‌اند هنر متعهد.» وي گفت: «شهيد آويني ذوق هنري را به صورت فطري داشتند. همچون عطيه‌اي از جانب پروردگار، كه اين از زمره امانات الهي است. شهيد آويني با انقلاب عهدي بسته بود، اين عهد عين هنرش بود و هنرش نيز همين عهد با انقلاب بود. ايشان بارزترين چهره انقلاب را در سيماي شهيد و در فعل شهادت مي‌ديد.»
دكتر رجبي ضمن بيان اين مطلب كه آويني طريقت خود را در سينما ديد و احساس كرد كه حرف‌هايش را در قالب سينما مي‌تواند بازگو كند. افزود: «مخاطب در سينما براي او اهميت خاصي داشت. مخاطب مي‌داند كه اين فيلم و اثر سينمايي محصول تخيل هنرمند است؛ ولي باز مقهور آن مي‌شود.»
در ادامه دكتر حسين نژاد ضمن برشمردن ويژگي‌هاي شهيد آويني در زمينه‌هاي سينما، حوزه‌هاي فيلم برداري، صدابرداري، مونتاژ و... گفت: «از نكات حائز اهميت در كارهاي ايشان اين است كه گفتارهاي متن آثار را خودشان مي‌نوشتند و صداي ايشان هم همواره بر روي آثار نقش مي‌بست. از ويژگي‌هاي ديگر ايشان اينكه نقاد بودند و تفكر نقادانه داشتند.» در ادامه با توجه به موضوعي كه دو سخنران بعدي قصد ايراد آن را داشتند فيلم «سينما، مخاطب» به نمايش گذاشته شد. اين فيلم بر مباني يكي از مقالات اثرگذار شهيد آويني ساخته شده است.
آرش خوشخو از انتخاب سوژه هوشمندانه براي مقاله «سينما، مخاطب» توسط شهيد آويني ياد كرد و اينكه شرايط سينماي ايران در اواخر دهه شصت شرايط خاصي بود و ادامه داد: «واكنش شهيد آويني به آن شرايط سينما خود به يك نهضت تبديل شد. ايشان جريان روشنفكرانه در سينماي غرب را كامل مي‌شناخت و مي‌دانست كه دلايل ظهور اين نوع سينما، براي چيست. آويني سينماي روشنفكرانه غرب كه نوعي خود شيفتگي انسان مدرن را در خود داشت مي‌شناخت و خطر اين نوع سينما را به جهت اينكه عميقاً به مضرات آن آگاهي يافته بود، براي سينما ايران گوشزد مي‌كرد.»
آخرين سخنران اين مراسم حسين معززي نيا بود. وي با اشاره به شخصيت دو بعدي شهيد آويني گفت: «شخصيت شهيد آويني دو بعد دارد: «بعد مردمي و اجتماعي، ايشان در نظر مردم، يك هنرمند بسيجي هستند. و هميشه مردم به طور خودجوش اين احترام را نسبت به ايشان داشته و دارند. اين وجه مردمي‌و اجتماعي شهيد آويني است كه در بين مردم ماندگار مانده است.»
آقاي معززي نيا به مقاله «سينما مخاطب و عالم هيچكاك» كه به سينما در ايران و در جهان معاصر مي‌پردازند اشاره كرد و افزود: «نظرات شهيد آويني به جهت كليت و جامعيت مي‌تواند حتي در روزگار معاصر ما به صورت مبنا قرار گيرد.»
|
نسخه چاپي
