بازخواني هويت گذشته ايرانيان و نقش تأثيرگذار بزرگان فرهنگي اين مرز و بوم در تعالي علوم بشري و همچنين احياي آثار آن‌ها براي تجهيز خودمان در رويارويي با جهان فردا، مهم‌ترين اهداف ما از برگزاري چنين همايش‌هايي است.

بازخواني هويت گذشته ايرانيان و نقش تأثيرگذار بزرگان فرهنگي اين مرز و بوم در تعالي علوم بشري و همچنين احياي آثار آن‌ها براي تجهيز خودمان در رويارويي با جهان فردا، مهم‌ترين اهداف ما از برگزاري چنين همايش‌هايي است.

دكتر حسن بلخاري، رئيس پژوهشكده هنر فرهنگستان هنر، در نشست خبري همايش عبدالقادر مراغي، با بيان اين مطلب گفت: «همايش عبدالقادر مراغي، سومين همايشي است كه از سال 1383 تاكنون و بعد از همايش‌هاي صفي الدين ارموي و قطب الدين شيرازي، به پاس داشت شناخت و معرفي بزرگان عرصه موسيقي ايراني-اسلامي ‌مي‌پردازد.»

بلخاري، صاحب نظران عرصه موسيقي در طول تاريخ تمدن اسلامي ‌را به سه رسته تقسيم كرد: «كساني كه از نظر علمي‌برجسته بودند اما در عمل حتي نمي‌توانستند يك آهنگ ساده بسازند، مثل ابن سينا، دوم آن‌هايي كه فن اين كار را داشتند اما فاقد علمش بودند. اما گروه سوم مع الذوق و جامع بين علم و عمل هستند مثل فارابي و عبدالقادر.»

اين پژوهشگر، در ادامه از عبدالقادر به عنوان متولي اصلي موسيقي ايراني نام برد. چرا كه نخستين كسي بوده كه رسالات موسيقي خود را به زبان فارسي نوشته است.

وي همچنين از عبدالقادر با صفت تخصص‌گرا نام برد و تصريح كرد: «اينكه عبدالقادر در زمان خودش به شدت تخصص گرا بوده و به جاي اينكه به همه علوم سر بزند، تنها در رشته خودش متخصص است، ويژگي منحصر به فرد او است.»

بلخاري با اشاره به اينكه موسيقي تنها رشته‌اي است كه در طول تاريخ تمدن اسلامي‌بيش از تمام علوم و هنرها با فلسفه پيوند داشته اظهار داشت: «عبدالقادر در بسياري از موارد متأثر از اخوان الصفا بوده و اشرف اين شخص به مسائل فقهي باعث افزايش جامعيت مطالبش شده است.»

در بخش ديگر اين نشست دكتر داريوش طلايي، دبيرعلمي‌همايش نيز مراغي را آخرين عضو سلسله اي از موسيقيدانان دانست كه طي پانصدسال و از زمان فارابي نظريات متعددي پيرامون علم موسيقي مطرح كرده‌اند و در علم و فلسفه اسلامي‌نيز تأثير گذار بودند.

طلايي گفت: «به عبدالقادر افضل المتأخرين نيز مي‌گويند، چرا كه بعد از او علم موسيقي كمرنگ تر شد.»

وي يادآور شد: «عبدالقادر به جهت اشراف به حوزه‌هاي آهنگ‌سازي و خوانندگي و همچنين نوازنده عود بودن، در ايران، تركيه، افغانستان و آسياي ميانه به عنوان يك شخصيت افسانه‌اي و سمبل موسيقي شناخته شده است.»

كاوه خورابه، عضو دبيرخانه همايش عبدالقادر مراغي، از برگزاري دو نشست علمي ‌طي روزهاي 5 و 6 خردادماه در مراغه و 11 نشست در روزهاي 7 و 8 همين ماه در سالن سينما تك موزه هنرهاي معاصر خبر داد و گفت: «بيست مقاله از پژوهشگران ايراني و هشت مقاله از محققان خارجي در اين همايش قرائت خواهد شد.»

سجاد محمد يارزاده، رئيس دبيرخانه همايش نيز در تكميل سخنان خورابه، از تصحيح مجدد «جامع الالحان» و «مقاصد الالحان» و ترجمه كتاب ديگري از عبدالقادر كه به زبان تركي است،‌ خبر داد.

وي همچنين متذكر شد: «به مناسبت همايش عبدالقادر مراغي، سايت اين همايش نيز راه اندازي شده است كه كليه اطلاعات مربوط به اين هنرمند و همايش نام برده در آن ذكر شده است.»

بهزاد مرتضوي، مديركل روابط عمومي‌فرهنگستان هنر نيز از انتشار بولتن تك شماره‌اي‌ عبدالقادر به مناسبت برگزاري اين همايش خبر داد. مرتضوي، پراكندگي و در دسترس نبودن اطلاعات پيرامون عبدالقادر را مهم‌ترين معضل گردآوري اين بولتن دانست و توليدي و تازه بودن را مهم‌ترين شاخصه آن عنوان كرد.