فاطمه مرتضوي- نمايشگاه خوشنويسي و نقاشيخط «ارمغان ني» عصر يكشنبه، 28 دي ماه، در موزه هنرهاي معاصر فلسطين افتتاح شد. اين افتتاحيه كه با حضور جمعي از علاقه‌مندان هنر خوشنويسي برگزار شد، شامل 44 اثر از محمدحسن دانشگرنژاد است كه شامل دو بخش خوشنويسي و نقاشيخط است.
دانشگرنژاد،‌ آثار به نمايش در آمده در اين نمايشگاه را مجموعه‌اي از فعاليت‌هاي ده سال اخير خود مي‌داند كه داراي ايده محوري نيستند اما به لحاظ محتوا، مضامين مشابهي را در بر مي‌گيرند. اين مضامين شامل آيات قرآن و ابياتي از شعراي كلاسيك ايراني است.
علاوه بر مضمون، ويژگي مشترك ديگر اين آثار، تذهيب و نگارگري تابلوهاي حاوي خط نستعليق است كه توسط سعيد عباسي، ‌نقاش و نگارگر معاصر، انجام گرفته است. اين تذهيب‌‌ها در هم‌نوايي با معناي اصلي هر تابلو كار شده‌اند؛ كه البته گاه نيز بر اصل اثر چيره گشته‌اند. سعيد عباسي اما چنين تفسيري را قبول ندارد. وي كه در اين مراسم حضور دارد، توضيح مي‌دهد:‌ «اين طور نيست كه تذهيب قصد داشته باشد، جلوه اصلي را از خط بگيرد و به خود اختصاص دهد. سفارش تذهيب از طرف خوشنويس داده مي‌شود و مذهّب بر اساس سفارش خوشنويس جلو مي‌رود. گرچه سفارش به گونه‌اي است كه دخل و تصرفي در مفردات و جزييات تذهيب ندارد؛ ولي اين خوشنويس است كه تعييين مي‌كند چه نوع لباسي به تن اثر باشد. برخي مي‌خواهند تذهيب كم كار باشد، ‌برخي نيز شانتاژ كار توسط تذهيب را مدنظر دارند و تذهيب پركار را مي‌پسندند. شكل نهايي هر كار براساس ايده خوشنويس اثر شكل مي‌گيرد و نه مذهّب آن.»
 وي در پاسخ به اين سوال كه آيا تذهيب قوي، خط را كه محور آثار نستعليق اين نمايشگاه است به محاق نمي‌برد، اعتقاد داشت: «خط و تذهيب، دو هنر آسماني هستند كه در تار و پود هم مي‌تنند و آسيبي به هم نمي‌رسانند.»
علاوه بر آثار نستعليق، منتخبي از آثار نقاشيخط دانشگرنژاد نيز در اين نمايشگاه نمايش داده شده است. دانشگرنژاد كه تجربه برگزاري ده نمايشگاه انفرادي داخلي و همچنين نمايشگاه‌هايي در سودان، تاجيكستان و لبنان را در كارنامه خود دارد؛ درخصوص نحوه اجراي آثارش توضيح داد: «رشته تحصيلي من گرافيك بوده و پيش از آن به خوشنويسي سنتي مي‌پرداختم. همواره سعي‌ام بر اين بوده است كه از هنر مدرن و خصيصه‌هايي كه گرافيك براي تركيب بندي و ايجاد تضادها دارد، براي تلفيق آن با خوشنويسي استفاده كنم تا از اين طريق، چشم‌نوازي و انتقال معني را افزايش دهم.»
گرچه در آثار اين نمايشگاه اغراق‌هاي ناشي از حركت حروف در بطن سطوح را شاهد نيستيم، اما همواره درخصوص نقاشيخط اين ابهام مطرح است كه آيا رواج بازي‌هاي فرمي با حروف سبب تغافل نسبت به «معنا» و به محاق رفتن «امر ادبي» نمي‌شود؟ دانشگرنژاد در اين باره تحليل متفاوتي داشت و پاسخ داد: «گاهي خوشنويس براي نزديك شدن به مفهومي كه مدنظر دارد، ‌از نقاشي استفاده مي‌كند؛‌ چراكه از طريق نگارش خوشنويسي به آن نمي‌رسد.» و براي رد اين ادعا كه نقاشيخط، تغافل معنا را به دنبال دارد،‌ به تابلوي «نسيم خلد» اشاره مي‌كند. «نسيم خلد» از جمله تابلوهايي است كه در اين نمايشگاه به نمايش درآمده و اثري است كه از طريق معكوس نويسي طراحي و اجرا شده است.
دانشگرنژاد كه پيش از اين داوري جشنواره مرغ بسم‌الله آموزش و پرورش را برعهده داشته، آثار نقاشيخط خود را در تداوم آثار استاد محمد احصايي مي‌داند؛ چرا كه: «همان طور كه ايشان مقيد به اصل خط هستند، من نيز معتقدم كه خط، نبايد از بين برود. نقاشيخط مي‌تواند از فضاي خوشنويسي فاصله بگيرد، اما سعي من اين است كه همواره قالب خط حفظ شود.»
در انتهاي بازديد و اين گپ‌وگفت كوتاه، محمدحسن دانشگرنژاد به عنوان هنرمندي كه به طور حرفه‌اي به هنر نگاه مي‌كند از انتظارات خود مي‌گويد: «هنرمند نياز به نمايش آثارش دارد تا بتواند به تداوم و تعالي كارش بينديشد. اين نمايش، در گالري‌ها به طور گسترده اتفاق مي‌افتد. پس دست اندركاران فرهنگي و هنري ما به ايجاد گالري‌هاي بيشتر توجه كنند؛ گالري‌هايي مثل موزه فلسطين كه در سياست‌هايشان به لحاظ هزينه‌ها، با اقتضائات يك هنرمند در تضاد نيستند. ضمن اينكه سازمان‌هاي ما به جاي خريد آثار غير اصيل خارجي، با خريد آثار اصلي خطاطي –و نه آثار چاپي- به حمايت از هنر و هنرمند ايراني بپردازند.»
نمايشگاه خوشنويسي «ارمغان ني» تا 11 بهمن ماه در موزه هنرهاي معاصر فلسطين دائر است. علاقه مندان مي‌توانند براي بازديد از اين نمايشگاه به نشاني ميدان فلسطين، خيابان طالقاني، خيابان برادران شهيد مظفر، تقاطع بزرگمهر، شماره 74، موزه هنرهاي معاصر فلسطين مراجعه نمايند.