محمد علي معلم دامغاني رييس فرهنگستان هنر، در بزرگداشت زنده ياد لرزاده ، وي را هنرمندي شمرد كه مفهوم حقيقي هنر را دريافته بود.
محمد علي معلم دامغاني رييس فرهنگستان هنر، در بزرگداشت زنده ياد لرزاده ، وي را هنرمندي شمرد كه مفهوم حقيقي هنر را دريافته بود.
به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، مراسم بزرگداشت زنده ياد استاد حسين لرزاده، عصر ديروز، دوشنبه 21 شهريور با حضور جمعي از مسئولان فرهنگستان هنر، معماران، عكاسان، شاگردان و خانواده لرزاده در سالن ايران فرهنگستان هنر برگزار شد.
محمد علي معلم دامغاني، رييس فرهنگستان هنر نخستين سخنران اين مراسم بود. وي سخنان خود را با اشعاري از استاد لرزاده آغاز كرد و گفت: «هيچ معنايی گوياتر از آنچه خود لرزاده در مقام شاعری بيان كرده گوياي شخصيتش نيست؛ او معمار، شاعر و خطاط نبود، فقيه و عارف هم نبود بلكه او يك انسان بود. انساني كه در كنار هنرش، مفهوم چيستي و كيستي انسان را ميدانست و مفهوم حقيقي هنر را دريافته بود.»
وي در خصوص ميراث معماري گذشتگانمان افزود: «پدران ما از روي عقل و خرد خويش بناها را ساختهاند، آنجا كه خشكي بود؛ آب را به داخل بنا ميبردند و آنجا كه آب بود، زمينهاي فراهم كردند تا رطوبت بيش از حد دركار و بنا خللي را وارد نكند». در استفاده هوشمندانه و تسخير نيروهاي موجود در طبيعت ايشان گفتند: « در سيستان صد روز باد ميوزد و سنگهاي سنگين را به قوت باد ميچرخانند.»
وي با يادآوري بناهاي تاريخي چون تخت جمشيد و منار جنبان كه قدمتي چند صد ساله دارند؛ خاطر نشان كرد: «ستونهاي برافراشته تخت جمشيد، معماري به هم بافتهاي است كه هنوز پايدار و مستحكم باقي مانده است؛ يا آن طرف در اصفهان، دو مناره كوتاه قد كه به منار جنبان معروف است؛ گواه بر اين ادعاست كه تمام معماري ما بر مبناي خرد بوده است.»
وي، در پايان سخنان خود لرزاده را از خردمندان عصر خويش شمرد و تصريح كرد: «استاد لرزاده از سلسله معماران خردمندي بود كه در مقام خليفهالله دست به آفرينش ميزد؛ همانهايي كه آب ،آتش ، باد و نور را مهار كردند همگي از جنس اين هنرمند بودند. خداوند اين بركت را هيچگاه از ما نگيرد.»
پس از آن مختار عليزاده، معاون پژوهشي فرهنگستان هنر به ايراد سخنراني پرداخت و گفت: « نگار من كه به مكتب نرفت و خط ننوشت / به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد» و افزود: «با توجه به اين شعر از حافظ كه در شان رسول خدا گفته شده است در خصوص ماهيت هنري استاد لرزاده، سئوالي كه مطرح ميشود اين است كه استاد چگونه توانسته به ماهيت ذهني در آثارش جلوه محسوس دهد. در پاسخ بايد گفت بدون وجود و اذن رب تعالي اين امر، هيچ ممكن نبود.»
عليزاده با اشاره به اجسام هندسي كه در معماري از آن بهره ميبرند، تصريح كرد:«يكي از هنرهايي كه استاد و شاگردان وي با آن مانوس هستند؛ «مقرنس» است، مقرنس يكي از اجسام هندسي است كه ماهيت ذهني دارد و در عالم تصوير مرتبه پيدا ميكند. تجلي و ظهوري كه استاد معلم هم به آن اشاره داشته، عين حقيقت است و اثر هنري مرحوم لرزاده نميتواند در نسبت با حقيقت معنا نداشته باشد.»
وي سپس به معاني كه در باب كلمه «مقرنس» در لغتنامهها بيان شده اشاره كرد و در پايان به تشريح رابطه موجودات هندسي و ماهيت آنان با توجه به سنت فكري كه كمك ميكند تا درباره موجودات سخن گفته شود، پرداخت.
|