|
دبير چهارمين دوسالانه مجسمهسازي گفت: براي اينكه مجسمهسازي ايران بتواند در بازارهاي جهاني جايي پيدا كند. نيازمند توجه و حمايت است.
دبير چهارمين دوسالانه مجسمهسازي گفت: براي اينكه مجسمهسازي ايران بتواند در بازارهاي جهاني جايي پيدا كند. نيازمند توجه و حمايت است.
به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، وي در خصوص بخش «تم» در اين بيينال خاطرنشان كرد: هرچند كه در نگاه اول به نظر ميرسد اين «تم» محدوديت براي هنرمند ايجاد ميكند ولي در مواقع چنين نيست. تم به اساس حساسيتها و مسائل مهم فرهنگي هر جامعهاي انتخاب ميشود و در اكثر بيينالهاي دنيا نيز وجود دارد.
سعيد شهلاپور تصريح كرد: تحليل ما اين است كه تم براي جهتدهي فضاي هنري مجسمهسازي لازم است البته قرار نيست همه هنرمندان يك نگرش واحد نسبت به يك «تم» مشخص داشته باشند، بلكه «تم» تخيل هنرمند را برميانگيزد و وي تفسير خود را از آن موضوع عنوان ميكند.
او دربارة «خيال ايراني و افق جهاني» كه تم چهارمين دوسالانه مجسمهسازي است گفت: هدف از طرح چنين موضوعي كه پس از مشورت كردن و شنيدن اظهارنظرهاي بسياري از صاحبنظران پيشنهاد شد،ايجاد شدن نوعي چالش و انگيزش درهنرمندان براي ايراني بودن و جهاني انديشيدن بوده است.
دبير چهارمين دوسالانه با تاكيد بر اين كه هيئت داوران چنين جشنوارهاي بايد تركيبي باشد افزود: از هفت نفر داور اين جشنواره سه تحصيلات كلاسيك در مجسمهسازي دارند و بقيه هنرشناس، گرافيست يا نقاش هستند. او تصريح كرد:چنين تركيبي باعث گستردگي نگاه هيئت داوران ميشود، ضمن اينكه امروز ديگر مانند گذشته نميتوان خط و مرزي ميان هنرها كشيد.
شهلاپور ضمن بيان اينكه در اين دوسالانه هدف هيئت داوران قبل از هرچيزي كشف راههاي نرفته افراد مستعد و ... است گفت: برنده شدن در اين جشنوارهها چندان اهميتي ندارد، بلكه آنچه مهم است شركت كردن و به وجودآمد فضاي رقابتي ميان هنرمندان است او دربارة وضعيت كنوني مجسمهسازي در ايران چنين اظهار نظر نمود: متاسفانه پس انقلاب شرايطي به وجود آورد كه حتي دانشكدههايي كه رشته مجسمهسازي داشتند تعطيل شدند و همين مسئله صدمات فراواني را به اين هنر وارد كرد. او افزود: در گذشتههاي دور نيز مجسمهسازي در ايران همواره با هنرهاي ديگر نظير معماري عجين بوده و هويت مستقلي نداشته است، اما مجسمهسازي معاصر به معني واقعي كلمه حدود 60-70 سال در ايران قدمت دارد.
دبير چهارمين دوسالانه مجسمه سازي با بيان اينكه اگر يك توجه زيربنايي به اين هنر شود قطعاً نتايج مثبتي خواهد داد، گفت: اصلي ترين نهادي كه ميتواند اين هنر را رونق دهد، شهرداريها هستند.
وي اضافه كرد: اگر از هر شهري در ايران در هر سال سفارش يك مجسمه داشته باشد خواهيد ديد اين هنر چه رونقي پيدا ميكند و در همه جاي دنيا نيز يكي از دلايل معروفيت زيباترين شهرهاي دنيا نيز مجسمههاي آن شهر است.
شهلا پور گفت: به اعتقاد من رابطة بين هنرمند و سازمان حمايت كنندهاي مثل شهرداري دوطرفه است يعني شهرداري با سفارش دادن مجسمه به توليد هنر و هنرمند كمك ميكند و هنرمند نيز، با خلق آثار زيبا باعث بهتر شدن چهرةشهر ميشود.
دبير بيينال دربارة تاثير چنين فستيوالهايي بر روند اين هنر در كشور تصريح كرد قطعاً برگزاري چنين جشنوارههايي باعث ايجاد نوعي حس رقابت، برانگيختن حساسيتهاي هنرمند ميشود كه فينفسه بسيار ارزشمند است كه در اين سالها نتايج مثبت چنين حركتي نيز مشهود بوده است.
او مركز هنرهاي تجسمي وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي و سازمان زيباسازي شهرداري تهران را از حاميان اين فستيوال دانست و تاكيد نمود: در اين دوسالانه براي اولين بار خود انجمن مجسمهسازان، به عنوان متولي اصلي برگزاري حضور دارد.
وي برگزاري يك جشنوارة مجسمهسازي را بسيار طاقت فرساتر از ساير جشنوارهها قلمداد و در تشريح برخي ويژگيهاي آن گفت در اين نوع جشنوارهها ما براي چيدمان يا حمل و نقل مجسمهها مشكل داريم. درصورتي كه مثلاً در يك فستيوال نقاشي چنين مسائلي مطرح نيست
شهلاپور در پايان اظهار داشت: ما در انتظار جشنوارهاي هستيم كه به جاي همايش مجسمهها در يك محيط بسته، در يك روز معين از چندين مجسمه در شهر پردهبرداري كنيم و آن روز را به عنوان شروع به كار جشنواره مشخص نماييم. در اين صورت هم به زيباسازي شهر كمك شده است و هم هنرمندان از توليد آثار هنري خود به سود اقتصادي نيز رسيدهاند.
|
نسخه چاپي
