|
سومين كارگاه پست مدرنيسم و نئواكسپرسيونيسم در گرافيك و نقاشي، در مؤسسه نقش جهان فرهنگستان هنر برگزار شد. «فلسفه مدرن در طول حيات خود همواره در تلاش براي ارائه تعريف هنر بوده است.»
دكتر مهرداد احمديان، عضو گروه پژوهش فرهنگستان هنر، در سومين كارگاه پست مدرنيسم و نئواكسپرسيونيسم در گرافيك و نقاشي، كه در مؤسسه نقش جهان فرهنگستان هنر برگزار شد با اشاره به مطلب فوق گفت: «مكاتب زيبايي شناسي مدرنيسم بر  اساس تعريف اثر هنري شكل مي گيرد، اما منتقدان پسا تحليلي از جمله «موريس وايس» بر اين باورند كه تعريف از اثر هنري غيرممكن است و از آن جا كه تعريف هميشه بر اساس تبيين شروط لازم و كافي است و اين شروط بايد در عالم واقع قابل صدق و كذب باشد، و از طرف ديگر هر لحظه ممكن است يك اثر هنري جديد به وجود بيايد كه فاقد شرايط آثار قبلي باشد و يا چيز جديدي به آن اضافه كند، پس اثر هنري سيال و در حال تحول است، بنابراين در زيبايي شناسي آن نبايد دنبال تعريف باشيم و اين پيشنهاد مي دهد كه به جاي تعريف، اثر هنري را توصيف كنيم و بگوييم اثر هنري داراي چه ويژگي هايي است كه بر اساس آن‌ها بازشناسي و طبقه‌بندي مي‌شود.» احمديان سخنان خود را با مرور تاريخچه شكل گيري هنر مدرن ادامه داد. او ضمن تأكيد بر قرابت و نزديكي هنر مدرن با فلسفه مدرن آغاز اين جنبش را از 1860  با فعاليت امپرسيونيست‌ها و هنر مدرن پايان آن را هنر مفهومي ذكر كرد. وي خاطر نشان كرد: «مدرنيست‌ها مفهوم ثابت يا جهاني براي زيبايي قائل نيستند و معتقدند به جاي پرداختن به مضمون بايد به فرم و خود اثر توجه كنيم، بنابراين فرم معنادار فرمي است كه بيننده با ديدن‌آن استنباط معنا يا مفهوم زيبايي كند.» احمديان در يادآوري ويژگي‌هاي نقاشي اكسپرسيونيستي گفت: «هنرمندان اكسپرسيونيست به بازنمايي صحنه هاي دنياي واقعي اصرار داشتند و در تلاش بودند كه بازنمايي را در نقاشي حذف كنند، به دنبال آن پرسپكتيو هم كنار گذاشته شد، بنابراين فيگورهاي تخت با سطوح رنگي كه به آن ها حجم كاذب مي دادند جاي سنت هاي قبل را گرفت. پس از اكسپرسيونيست ها، روش و سنت آن ها به ميني ماليست‌ها رسيد.» دكتر احمديان گفت: «با فعاليت ميني ماليست ها، انتقال مفاهيم انتزاعي به كمك فرم (هندسي و تخت رنگي) رايج مي شود. تا آغاز هنر مفهومي كه بحث فرم كاملاً منسوخ مي شود و آنچه تسلط و قدرت دارد  بيان مفاهيم ذهني هنرمند به كمك تصوير است». وي در اشاره به ويژگي هاي هنر مفهومي توضيح داد: «هنر مفهومي روايت گري و داستان پردازي نمي كند و منظورش را مستقل، بريده شده، منقطع و به شكلي كاملاً آزاد از محدوديت هاي بيان داستاني مطرح مي كند.» عضو گروه پژوهش فرهنگستان هنر رواج شعار «هنر براي هنر» را از ويژگي هاي هنر مدرن دانست و گفت:«تمام مدرنيست ها در مانيفست‌هاي خود اعلام مي كردند: هنر هيچ تعهدي به جامعه، فرهنگ يا مكان خاصي ندارد و بايد خصوصيات دروني خودش را بيان كند.» احمديان در بخش ديگري از سخنان خود هنر «پاپ آرت» را به عنوان آغاز پست مدرنيسم ذكر كرد و به نقل از «اندي وارهول»، از هنرمند اين سبك گفت: «ديگر دوران هنر اصيل و اصالت در هنر سپري شده است. وارهول معتقد است: هنر بايد باز توليد و مدام تكرار شود.» وي همچنين به «پاستيژ» به عنوان رويداد مهم ديگر دوران پست مدرن اشاره كرد و در توضيح آن گفت:«پاستيژ يعني  به هم چسباندن و آميزش با نيت هزل، به طوري كه عناصري از سبك ها و فرهنگ هاي مختلف را انتخاب و در كنار هم مي‌چسبانند و تركيب جديدي به وجود مي آورند كه اين تركيب جديد در هيچ يك از آن اجزا وجود ندارد.» احمديان درباره شروع پست مدرنيسم در ايران يادآور شد: «تا قبل از بينال ششم هنوز نقاشي ايران دنباله رو سبك هاي مدرنيستي بود، اما از اواخر دهه 70 پارادايم عدم تعين وارد نقاشي ايران شد و مي توان گفت نقاشي پست مدرن با خصوصيت نسبيت در ايران ظهور كرد.» اين كارگاه با پخش تصاويري از نقاشي و گرافيك معاصر ايران به كار خود خاتمه داد. |
||
نسخه چاپي| نام : | |
| ایمیل : | |
| *نظرات : | |
| | |
| متن تصویر: | |
 |
|
|
