شنبه ١٠ تير گروه نقد ميزبان دكترحسن فغفوري بود و جلسه پرسش و پاسخ در خصوص مفهوم سنت‌گرايي و نسبت آن با هنر مدرن را برگزار كرد. در اين جلسه كه در محل كتابخانه تخصصي فرهنگستان هنر برگزار شد. آقايان دكتر نامورمطلق، دكتر بلخاري، دكتر داداشي، دكتر احمديان، آقاي درخشاني، آقاي ابراهيميان، آقاي بياني و خانم طهوري در قالب گروه نقد حضور داشتند و به طرح سوالاتي پرداختند.

دكتر فغفوري در پاسخ به اولين سوال در خصوص طرز تلقي مفهوم معنويات در هنر سنت‌گرايان،‌ ديدگاه سنت‌گرايي از معنويت و اينكه برگرفته از چه متوني است پاسخ داد: "به طور كلي پديده‌اي كه سنت‌گرايان معنويت مي‌نامند پديده‌اي است كه از وحي جدا نيست. البته جريانهاي فكري بسيار ي هستند كه ادعاي معنويت دارند، ولي مفاهيم خود را خارج از وجود خداوند مي‌بينند و مي‌گويند بشر امروز به مرحله‌اي رسيده كه مي‌تواند پاسخ‌گوي كليه مسائل و مشكلات خود باشد. اين چنين جرياناتي را بيشتر در هنر مدرن غرب شاهد هستيم."

وي افزود:" مفهوم خود سنت به طور كلي در چند سال پيش در قالب كهنگي و عقب‌ماندگي معني مي‌شد، در حاليكه سنت‌گرايان اعتقاد دارند كه سنت ريشه در گذشته دارد ولي در حال حاضر زندگي مي‌كند و داراي ويژگي‌هاي خاصي است كه از مهمترين آنها مي‌تواند به ارتباط سنت با معنويت و شريعت ، همانند ارتباط تنگاتنگ پوست و مغز يك گردو كه جدا ازهم نيستند، اشاره كرد."

وي در ادامه پاسخ به اين سوال افزود:" اين آراء را مي‌توان بر پايه نظريات شوان و هگل بدانيم كه بر اساس آن به پاسخ سوالات مي‌پردازم."

وي ادامه داد:"سنت‌گرايان به وحدت اديان اعتقاد دارند، ولي معتقدند كه اعتلاي معنوي بايد در نزد هر شخص در چهارچوب اعتقاد خود فرد صورت بگيرد و به آن معنا نيست كه يك روز مسلمان باشيم و روز ديگر مسيحي و ديگري بودايي و ...."

وي همچنين درهمين خصوص گفت:" سنت‌گرايي اگر مبتني بر وحي باشد به وحي نياز دارد و فردي كه سنت‌گرايان به عنوان فرد جاويدان از آن صحبت مي‌كنند فردي است كه نه آغازي دارد و نه پاياني."

وي در خصوص هنر و مقوله قدسي بودن يا مدرن بودن آن گفت:" هنرهايي كه از وحي قرآني منشاء مي‌گيرد، هنرهاي قدسي است؛ مانند هنر خوشنويسي كه در خصوص خداوند نگارش شود، قرائت قرآن، و معماري اسلامي."

دكتر فغفوري در خصوص سوال ديگري در خصوص آثار نقاشي كه ريشه قدسي دارند و مقايسه با آثار مدرن گفت:" اين آثار كه اخيراً با نام مدرن به اجرا در مي‌آيند ، نشاندهنده نقص وجود آدمي هستند و از نفس خود آگاه شخص هنرمند و از حيطه نفس لوامه آن منشاء مي‌گيرد كه هنرمندان در آن قضاوت را بر عهده مخاطب مي‌گذارند."

ولي آثار هنر قدسي به خاطر سير و سلوك معنوي كه دارد ، بيننده را به عالم وحداني رهنمون مي‌كند. در اينجا ديگر خود هنرمند در حضور ندارد و در نعمتي كه خداوند در غالب هنر به آن اعطا كرده حل شده است ،پس ديگر مرزي بين او و اثرش باقي نمانده و اين هنرمند ديگر نيازي به قضاوت بيننده ندارد."

وي در ادامه در خصوص هنر نگارگري و قدسي بودن آن قبل از متأثر شدن از هنر چيني اشاره كرد و آن را به عالم مثال تشبيه كرد.

وي در پايان خاطر نشان كرد كه مهمترين جلوه حق صوت است و افزود:" چنانچه قرآن به صورت صوت بر پيغمبر نازل شد و جلوه اسلام اذان است. جايگاه موسيقي درهنرهاي قدسي در صورتي كه انسان را به جايگاه رفيع انسانيت نزديك كند بسيار مهم ارزيابي مي شود."