|
«انسان‌شناسي مادر آموختن زندگي و روش‌هاي برقراري زندگي است.» «انسان‌شناسي مادر آموختن زندگي و روش‌هاي برقراري زندگي است.»
به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، ايرج اسماعيل پور قوچاني كارشناس و مدرس رشته انسان‌شناسي با بيان اين مطلب در كارگاه عكس و فيلم اتنوگرافيك در سومين روز از هم انديشي انسان شناسي هنر، به تفاوت نگاه هنرمند و انسان شناس اشاره كرد و  گفت: «علم انسان‌شناسي يكي از علومي است كه در طول تاريخ زندگي بشر وجود داشته است. اين علم نوع روابط انسان‌ها در مواجهه با خود، ديگري و طبيعت زندگي را بررسي مي‌كند؛ در واقع انسان‌شناسي مادر آموختن زندگي و روش‌هاي برقراري زندگي است.» پور قوچاني درباره تأثير متقابل هنر و علم مردم شناسي گفت:«يك هنرمند چگونگي نزديك شدن به سوژه را به انسان‌شناس مي‌آموزد و انسان‌شناس هم شناخت روابط قومي و زندگي اجتماعي سوژه و يا حتي منطقه مورد نظر سوژه را به هنرمند مي‌آموزد. هنرمند اگر علم انسان‌شناسي را بداند در نوع ارتباط برقرار كردن و رسيدن به هدف موفق‌تر خواهد بود و در عين حال اگر يك انسان‌شناس هنر را بشناسد و با فن عكاسي و تصويربرداري آشنا باشد به راحتي مي‌توان سوژه‌هاي قوم‌شناسانه و معضلات موجود در روابط انسان‌ها را به تصوير بكشد.» كارشناس و مدرس انشان‌شناسي در ادامه به هنر انسان‌شناسي در تصويربرداري و عكاسي اشاره كرد و گفت:«حفظ آرامش و رعايت فاصله لازم از سوي فيلم‌ساز يا  عكاس با سوژه يكي از مواردي است كه علم انسان‌شناسي در روابط موجود با يكديگر آن را بيان كرده است.» قوچاني تصريح كرد: «وقتي صحبت از انسان‌شناسي هنر از طريق عكاسي و فيلم‌برداري مي‌شود منظور نگاه درست به سوژه است ولي بسياري از افراد در موقعيت عكاسي و يا فيلم‌برداري از سوژه مورد نظر به شكار لحظه فكر مي‌كنند؛ و اين در حالي است كه بايد شكار لحظه را از ذهن دور ريخت و در كمال آرامش به روش ها و ترفندهاي لازم براي نزديك شدن به سوژه فكر كرد.» ايرج اساعيل‌پور قوچاني در پايان به حضور دوربين عكاسي و تصويربرداري اشاره كرد و گفت: «براي هر كسي حداقل يك بار در طول زندگي پيش آمده كه ناخواسته در معرض ديده شدن و چشم دوختن افراد قرار گرفته و واكنش نشان داده ، حضور دوربين عكاسي و يا تصويربرداري هم حكم مخدوش كردن زندگي روزمره فرد را دارد ، بسياري رفتاري از خود بروز مي‌دهند كه مال خود آنها نيست.اما انسان‌شناسي تصوير با هنرِ ارتباط برقرار كردن با سوژه و شناخت فضاي موجود تا اندازه‌اي اين مسئله را حل كرده است.» لازم به ذكر است فيلم «تعزيه جعفر» ساخته ايرج اسماعيل‌پور قوچاني كه به نوعي بيانگر انسان‌شناسي تصوير بود؛ در پايان كارگاه به نمايش درآمد. |
||
نسخه چاپي| نام : | |
| ایمیل : | |
| *نظرات : | |
| | |
| متن تصویر: | |
 |
|
|
