در هم انديشي نشانه شناسي سينما عنوان شد
عادت هاي ديدن و شنيدن تماشاگر را تغيير دهيم
|
هم انديشي نشانه شناسي سينما يكشنبه 29 بهمن ماه در سالن سينما تك موزه هنرهاي معاصر برگزار شد.
هم انديشي نشانه شناسي سينما يكشنبه 29 بهمن ماه در سالن سينما تك موزه هنرهاي معاصر برگزار شد.
به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، در اين هم انديشي كه با حضور اعضاي گروه پژهشي نشانه شناسي هنر فرهنگستان هنر برگزار شد، سخنرانها مقاله هاي خود را ارائه كردند.
فرزان سجودي دبير علمي هم انديشي نشانه شناسي سينما در ابتداي مراسم، نشانه شناسي هنر را يك علم دانست و گفت: «نشانه شناسي حوزه اي از دانش است كه به مطالعه ساز و كارهاي توليد انتقال و دريافت معنا مي پردازد.»
دبيرعلمي هم انديشي نشانه شناسي سينما در تعريف علم نشانه شناسي گفت:«دامنه مطالعات نشانه شناسي در هر حوزه، متني است كه بر اساس رمزگان با رمزهايي در كار توليد و انتقال معنا شكل مي گيرد؛ بنابراين ماهيت بين رشته اي دارد و به همين دليل است ما در دهه هاي اخير با رشد و گسترش دانش نشانه شناسي تئاتر درام، سينما، عكس و غيره رو به رو بوده ايم.»
فرهاد ساساني عضو هيئت علمي دانشگاه الزهرا به عنوان نخستين سخنران مجموع مقاله اي تحت عنوان مروري بر تاريخچه مطالعات زبان شناختي و نشانه شناسي سينما را ارائه داد.
ساساني در آغاز به مطالعاتي كه در حوزه فرآيند معناسازي و معنادهي در سينما انجام شده است اشاره كرد و گفت:« مطالعات مربوط به فرآيند معناسازي و معنادهي در سينما از وجوه مختلف قابل بررسي است يكي از اين وجوه به حوزه اي مربوط مي شود كه يا به شدت از رويكردهاي مختلف زبان شناسي تأثير پذيرفته و يا به طور كلي مي تواند در گستره نشانه شناسي قرار گيرد.»
حميدرضا شعيري عضو هيئت علمي دانشگاه تربيت مدرس به سبك نشانه-معنايي مذاكره در فيلم كافه ترانزيت اشاره كرد و مجموع اين فيلم ها را از زاويه ديد فاجعه، مذاكره و در نهايت خلق زيبايي شناختي مورد بررسي قرار داد.
وي مبناي مذاكره در فيلم كافه ترانزيت را به سه دسته تقسيم كرد و گفت:« مبناي مذاكره در فيلم كافه ترانزيت را عناصر صوري تشكيل مي دهند كه اين عناصر به سه دسته سازه هاي پوشاكي و سازه هاي خوراكي تقسيم مي شود.»
بابك معين كارشناس و عضو هيئت علمي دانشگاه به فرآيند معناسازي در سينما توگراف برسون اشاره كرد و گفت:« برسون از جمله كارگردان هاي پير سينماي ناب است كه شگردهاي مبتكرانه اي را در خلق معنا به كار گرفته است. در واقع برسون معتقد است كه بايد عادت هاي ديدن و شنيدن تماشاگر را عوض كرد و به قول فرماليست هاي روس بايد در بيان سينمايي آشنايي زدايي كرد.»
شيده احمدزاده نشانه شناختي نگاه آينه در فيلم «اسرار حروف» را مورد بررسي قرار داد.
عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي به تحليل روانكاوي لاكان پرداخت و گفت:«در تحليل روانكاوي لاكان، جريان همانندسازي از طريق آينه صورت ميگيرد؛ در اين جريان سوژه با تصويري از خود رو به رو ميشود كه صرفاً انعكاسي از سوژه است و نه نفس سوژه؛ اساساً آينه هيچ گاه نمي تواند كليت و ماهيت سوژه را منعكس كند چرا كه فريب ذات تصوير است.
در جلسه دوم از هم انديشي نشانه شناسي سينما كه به رياست اميرعلي نجوميان برگزار شد، علي عباسي به توضيح روايت شناسي فيلم ليلا و ميهمان مامان پرداخت.
عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي هدف از ارائه مقاله خود را بررسي مهارت هاي روايتي در اين دو فيلم عنوان كرد و گفت:« هدف از ارائه اين مقاله بررسي مهارت هاي روايي در دو فيلم نامه ليلا و ميهمان مامان است. بر اين باور هستيم كه در اين دو فيلم نامه دانه هاي تسبيح كه همان انديشه هاي راوي است وجود دارد و يكي از وظايف پر رنگ برقراري ارتباط بين عناصر ديگر روايت است.»
بهمن نامور مطلق عضو هيئت علمي فرهنگستان هنر به بيش روايت سينمايي و فيلم هاي چند پيش متني اشاره كرد و گفت:«روايت فيلم هاي سينمايي همانند هر متن ديگر همواره بر اساس روايتهاي پيشين شكل مي گيرند، گرچه متناقض به نظر مي رسد، اما بدون بهره بردن از روايت هاي پيشين، هيچ روايت نويني در سينما خلق نمي شود.»
وي در توضيح مقاله خود به فيلم «ماهي بزرگ» به كارگرداني تيم برتون اشاره كرد.
احمد پاكتچي عضو هيئت علمي دانشگاه امام صادق الگوهاي ديگر نزديك و ديگر دور را در فيلم اوديسه فضايي كوبريك مورد بررسي قرار دارد و گفت:« مسئله خود و ديگر، به مثابه شاخصي براي مصالحه تعامل فرهنگ ها در نشانه شناسي فرهنگي، مبناي شكل گيري الگويي شده است. مفهوم ديگر نزديك در برابر ديگر دور يا به عبارت ديگ مصلح بندي ديگر و خود است.
به اين ترتيب خود، مركز پديداري يك فرهنگ است، ديگر دور زمينه بازشناسي چيزي به عنوان نه فرهنگ است و پيرا فرهنگ با سطوح مختلف آن بر پايه ديگر نزديك بازشناخته مي شود.»
امير علي نجوميان عضو هيئت علمي دانشگاه شهيد بهشتي نشانه شناسي عنوان بندي فيلم را مطرح كرد و گفت:«عنوان بندي فيلم جهاني فشرده تر و كوچكتر از جهان كل فيلم را ارائه مي دهد؛ يكي از كاركردهاي عنوان بندي فيلم اين است كه در كوتاه ترين و فشرده ترين شكل، نظام دلالتي متن اصلي (خود فيلم) به جهان معرفي مي شود و در طرح عنوان بندي فيلم نزديك ترين رابطه بين دو زبان كلامي(كلمات عنوان بندي فيلم و زبان تصويري) را ايجاد مي كند.
|
|
|
|
|
زمان انتشار: دوشنبه ٣٠ بهمن ١٣٨٥ - ١٣:١٥ | نسخه چاپي