|
مروري بر آثار تجسمي هنر ايران از پيش از تاريخ، دوره باستان، دوره اسلامي تا به امروز «تزيين» از جايگاه والايي برخوردار بوده است. مروري بر آثار تجسمي هنر ايران از پيش از تاريخ، دوره باستان، دوره اسلامي تا به امروز «تزيين» از جايگاه والايي برخوردار بوده است.
به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، دكتر «محمد خزايي» در سخنراني خود با عنوان «جايگاه هنرهاي تزييني ايران در گرافيك معاصر» ضمن بيان مطلب فوق گفت: هنرمندان ايراني بسيار مشتاق بودند آثار خود را در قالب طرح و شكل هايي زيبا ارائه دهند. آن‌ها معتقد بودند ظرافت تزييني آثار و اشيا، نه تنها آن‌ها را از زشتي مي‌رهاند بلكه ارزش‌هاي معنوي را در عرصه هاي ذوقي مردم بيدار مي‌كند. وي توضيح داد: هنرمندان ايراني در آفرينش آثار خود به اصول ثابت و تغيير ناپذير توجه بيشتري نشان مي‌دادند تا اصولي كه به مرور زمان از بين مي‌روند. نظام طبيعت نيز از تغيير و تكرار پيروي مي‌كند. پس براي اين هنرمند، اصل از فرعي كه دچار تغيير و دگرگوني است مهم تر است. يكي از دلايلي هم كه هنر ايراني از يك جريان ازلي شروع شده و ادامه پيدا كرده نيز همين امر است. اين در حالي است كه در بعضي فرهنگ‌هاي ديگر مثل رم يا يونان، در يك دوران اوج و شكوفايي، سبكي خاص به وجود مي‌آيد اما بعد در طول تاريخ تكرار يا ادامه آن را نمي‌بينيم و اهميت به ظواهر و فرعيات باعث شده تا چيزهاي ديگر جاي آن را بگيرد. خزايي در بخش ديگري از سخنان خود به نقل از «رنه گنون» گفت: هر اثري كه متعلق به فرهنگي مبتني بر سنت ثابت باشد به همراه خود زيبايي را نيز دارد. وي آثار باستاني را به سه دسته طبيعت گرا، تجريدي و نمادين طبقه بندي كرد و ادامه داد: هنر ايران با پرهيز از طبيعت گرايي به تجريدي و نمادين بودن گرايش ويژه‌اي نشان داده است. خزايي طراحي بسياري از نشانه‌ها و پوسترهاي معاصر ايراني را برگرفته از نقش‌هاي ايراني متناسب با موضوع دانست و تصريح كرد: علاوه بر حضور اين نقوش در قلمرو گرافيك ايران، هنرمندان فرهنگي هم در آثار خود از اين نقش ها سود بسياري برده اند. از طرف ديگر، در سده اخير وجود نقوش ايراني در شكل گيري جنبش هاي هنري جهان غرب مثل آرت نوو (به ويژه در طراحي پوستر) و آرت دكو به وضوح ديده مي شود. وي با تأكيد بر اينكه نقوش سنتي موجود در كتيبه ها، ظروف، پارچه و نقش برجسته زمينه مناسبي براي خلق و بازسازي طرح‌هاي جديد است گفت: هنر تزييني ايران مي‌تواند در طراحي‌هاي امروز هم مورد استفاده قرار بگيرد تا از اين طريق براي شناخت ابعاد گرافيك نقوش تجريدي ايراني و كاربردي آن‌ها در هنر گرافيك معاصر گام جديدي برداشته شود. مطمئناً نه تنها حامل جلوه‌هايي از ميراث هنري خويش هستند؛ بلكه در آينده مي‌تواند به يك «زبان بصري» متناسب با ارزش‌هاي فرهنگي و اقليمي ايران در دنياي معاصر دست يابند. |
||
نسخه چاپي| نام : | |
| ایمیل : | |
| *نظرات : | |
| | |
| متن تصویر: | |
 |
|
|
