|
همزمان با روز جهاني كودك نشست " تعامل ادبيات و نقاشي در تصويرسازي كتاب كودك و نوجوان"و "بررسي نشانه شناختي تصويرگري در كتاب كودك و نوجوان" توسط معاونت علمي_ پژوهشي فرهنگستان هنر برگزار شد. همزمان با روز جهاني كودك نشست " تعامل ادبيات و نقاشي در تصويرسازي كتاب كودك و نوجوان"و "بررسي نشانه شناختي تصويرگري در كتاب كودك و نوجوان" توسط معاونت علمي_ پژوهشي فرهنگستان هنر برگزار شد.
به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، در اين نشست كه با حضور علاقمندان و دانشجويان برگزار شد دكتر زهرا رهبرنيا و  دكتر فرزان سجودي سخنراني كردند. ابتدا دكتر رهبرنيا درباره تعامل ادبيات و نقاشي در تصويرسازي كتاب كودك گفت :« در كشور ما هنر تصويرسازي، از نظر مفهوم با حد و مرز مشخص و اتفاق آراء روبرو نيست.» وي گفت :« اگر چه منظور از تصويرسازي در فارسي ساخت و پرداخت تصوير است ، اما تعريف اصلي آن عبارت از مجموعه كارهاي تصويرسازي و خلق تصاويري است كه با پشتوانه ادبي شكل مي‌گيرند.» دكتر رهبرنيا خاطر نشان كرد:« امروز در همه دنيا ، جامعه شناسان و منتقدان معتقدند كه قصه‌ها و روايت‌ها از كودك در ايجاد منش و فرهنگ يك جماعت تأثيرگذار است و نبايد با ديد سرگرمي با آن برخورد كرد ، چون ويژگي انسجام و تصوير آن جاذبه‌اي بيشتر از ديگر رسانه‌ها به آن مي‌بخشد.» رهبرنيا در خاتمه سخنان خود بر لزوم توجه بيشتر دانشگاه‌ها به اين رشته تأكيد كرد و گفت :« نتايج پژوهشهاي علمي نشان دهنده اين موضوع است كه ادبيات جايگاه مهمي در رشته‌هاي هنر و تصويرسازي دارد.» سپس دكتر فرزان  سجودي درباره نشانه‌شناسي تصويرگري كتاب كودك گفت :« به طور مشخص در كتاب كودك ما با يك نظام نشانه‌اي نوشتاري و تصويري روبرو هستيم اما در شكل آرماني مي‌خواهيم ببينيم اين روابط چگونه مي‌توانند باشند.» وي افزود :« وقتي بحث تصويرگري كتاب كودك مطرح مي‌شود و چالش بين نظام نشانه‌اي زباني و تصويري به وجود مي‌آيد ما با موضوع بنيادي‌تر و مهم‌تري روبرو مي‌شويم كه سده‌هاي متعددي، ذهن بشر، پژوهشگران و فلاسفه را به خود مشغول كرده بود. جدل بين كلام و تصوير است، از اين منظر كه كدام اولي است؟ كدام عقلاني است؟ كدام حسي است و هر كدام براي چه گفتماني مناسب است؟» سجودي گفت:« از گذشته تا امروز نوشتار به دليل وابستگي به زبان بسيار عقلاني‌تر جلوه كرده است و تصور را در مقابل آن يك امر حسي، بازي گوشانه و غير عقلاني تلقي كرده‌اند. بحث در مورد تصويرگري كتاب كودك هم ريشه اش به همين نظام فكري مي‌رسد. غالب اوقات كلام تسلط بيشتري بر تصوير دارد به همين  دليل است كه ما هميشه از بچه‌هايمان مي‌خواهيم معقول باشند، رمان بخوانند و ...» اين مدرس دانشگاه ادامه داد :« در كتاب كودك هم اين‌طور به نظر مي‌رسد كه اصل و بنا، بر نوشتار است و ابتدا يك داستان نوشته مي‌شود و بعد متناسب با آن تصويري مي‌كشند كه با ذوق و سليقه كودك سازگار باشد. حالا چقدر آن تصوير موفق است معلوم نيست. يعني هنوز تصويرگري كتاب كودك افزوده‌اي بر قصه‌گويي است كه همه مشكلات هم از همين جا شروع مي‌شود.» وي در خاتمه با اشاره به اينكه چندان با تقسيم‌بندي گروه سني موافق نيست شرايط تعاملي را بهترين روش براي ارتقاي تصويرگري كتاب كودك دانست. |
||
نسخه چاپي| نام : | |
| ایمیل : | |
| *نظرات : | |
| | |
| متن تصویر: | |
 |
|
|
