مؤسسه فرهنگی-هنری صبا طی مراسم بزرگداشتی با حضور استادان پیشکسوت و صاحب نام نقاشی و نگارگری ایران، در هفتمین روز درگذشت استاد ضیاءالدین امامی، از پیشگامان نقاشی معاصر، یاد هنرمندی را گرامی داشت که با رنگها و تصويرهايش روايتگر افسانههاي كهن و فرهنگ و باورهاي مردم سرزمينش بود. مؤسسه فرهنگی-هنری صبا طی مراسم بزرگداشتی با حضور استادان پیشکسوت و صاحب نام نقاشی و نگارگری ایران، در هفتمین روز درگذشت استاد ضیاءالدین امامی، از پیشگامان نقاشی معاصر، یاد هنرمندی را گرامی داشت که با رنگها و تصويرهايش روايتگر افسانههاي كهن و فرهنگ و باورهاي مردم سرزمينش بود.
به گزارش روابط عمومی مؤسسه فرهنگی-هنری صبا، وابسته به فرهنگستان هنر،اين مؤسسه میزبان شمار زیادی از استادان و پیشکسوتان نقاشی و صاحبنظران و کارشناسان هنری و نیز علاقهمندانی بود که در آئین بزرگداشت استاد ضیاءالدین امامی، پیشکسوت و چهره صاحبنام نقاشی و نگارگری ایرانی، گرد هم آمده بودند. در این مراسم از شأن و شخصیت هنری انسانی تکریم شدکه رنگها و نقشهایش روایتگر خاطرههای قومی، قصهها و افسانههای کهن بومی و آرزوها و اندوههای ناسروده مردم سرزمینش بود. این مراسم باحضور استادان برجسته و چهرههایی چون احمد اسفندیاری، محمودجوادیپور، منصوره حسینی، دکتر حبیب الله آیت اللهی، دکترحبیب الله صادقی، جلال الدین کاشفی، رضا بانگیز، صادق تبریزی، استاد فلسفی، سیدمهدی حسینی، نجم الدین فرخیار و ... برگزار شد و با استقبال انبوه دوستداران آن هنرمند فقيد همراه بود. در ادامه اين مراسم در ميزگردي با حضور حبيب الله صادقي، مهدي حسيني، حبيب الله آيت اللهي، منصوره حسيني و استاد احمد اسفندیاری، برگزار شد كه به ویژگیهای سبک و نوآوریهای امامی در نقاشی، تصویرسازی و نگارگری و نیز ارزشهای منحصر بهفرد و ماندگار زندگي هنري وي در طول بيش از هفتاد سال فعاليت بي وقفه و مداوم اختصاص داشت. در این میزگرد ابتدا سهرابهادی با بیان اینکه ضیاءالدین امامی سالها کوشید تا هنرش را بیان معنایی برای اهل طریقت کند اظهارداشت: «او در تمامی لحظههای آفرینش هنر خود سعی کرد تا انسان را از جاودانگیاش در تمناي حقیقت و همپیوندی با سرچشمههای ذوق، خرد و حکمت متعالي و گوهر معنا، جستجو و روایت کند.» آنگاه حبیب الله آیت اللهی باذکر خاطرهای از آن مرحوم گفت: «در زیرزمین خانه اش ده تن کاغذ نقاشی شده دیدم که بدون هدف نمایشگاه گذاشتن و دیده شدن فقط کار می کرد و تجربه مياندوخت.» وي در ادامه به ویژگیهای درخشان شیوه هنری این استاد پرداخت و یادآورشد: «او تمام افسانههای اطراف خود را از هرجا و هرکسی که ميشنيد و ميدانست، با رنگ و نقش به بدیع ترین و ماندگارترین جلوه روایت می کرد و قصههای عامیانه را با تصویر، حفظ و ثبت میکرد. آنهم با شیوه خاص خود و نه به تقلید از غرب.» وی افزود: «او آنچنان که درک میکرد و دوست میداشت نقاشی میکرد.» وی خاطر نشان کرد: «در کار امامی تبلور و تجلی یک کلیت و یک فرهنگ را به صورت مجموعهای کامل با همه اجزاء و مؤلفههایش میتوان یافت.» وی در پایان ابراز امیدواری کرد که نسل جوان نقاشان و تصویرگران کودک با الگو و الهام از او، داستانهای بومی ما را هر چه ایرانیتر و اصالتمندتر روایت کنند. در ادامه احمد اسفندیاری هم به بیان خاطراتی از آن استاد پرداخت و گفت: «هربارکه او را می دیدم صفا و فروتنی و وارستگیاش را رو به اوج میيافتم. وظیفه همه ماست تا نسل پیشگامان و پایه گذاران نقاشی معاصر را بیشتر بشناسیم و ارزشهای کارشان را کشف کنیم. » سپس مهدی حسینی، نقاش و مدرس دانشگاه، با اشاره به اینکه آثار ضیاءالدین امامی دقیقاً یادآور سنتهای هنر اصیل ایراني- قلمکاري، فرش، نگارگری، خوشنویسی، شمسههای تذهیبي- همراه با فضای نوینی از بیان تصویری است که زاییده ذهن و خیال هنرمند است خاطر نشان کرد: «در آثار او قصههای قرآن، باورهای عامیانه، آرایش حروف یا کالیگرافی به شیوهای کاملاً متفاوت، سنت مرقع نویسی، استفاده از چرخه و دایره رنگ، بهره از دنیای فانتزی همه در مجموع نوعی از بیان تصویری منحصر بهفرد را بوجود آورده که منبعث از عالم ذهن و خیال اوست.» وی با تأکید بر ضرورت برپایی موزهای باعنوان استاد ضیاءالدین امامی گفت: «موزه هنرهای معاصر اصفهان، موزه هنرهای معاصر تهران، فرهنگستان هنر و خانواده آن مرحوم باید همه همت کنند و با همکاری هم این موزه را شکل دهند تا همه آثار نفیس این هنرمند جمع آوری و عرضه شود. چرا که امامی یک اعتبار ملی است و به اين کشور و اين ملت تعلق دارد.» آنگاه منصوره حسینی، از پیشگامان نقاشی معاصر ایران، به نوع دفرماسيون، آگاهی، شخصیت هنری و تشخص حرفه ای و پختگی اندیشه و باور امامی در آثار او اشاره کرد و این خصوصیات را در نقاشان معاصر کم نظیر دانست. در پایان حبیب الله صادقی، نقاش و صاحبنظر هنری، با بیان اینکه امامی هنرمندی عارف، حکیم و نوگرا بود یادآورشد: «سایه و خاطره قومی و تاریخی چند قرن سنت هنری ایران را در آثار او می توان مشاهده کرد. از امثال و حکم تا نقوش مسجد شیخ لطف الله و از مكتب تبریز و هرات تا هنر عهد سلجوقی، همه در نقاشی و تصویرسازی او جلوه داشت.» وی سپس به ویژگیهای معرفتی این هنرمند اشاره کرد و گفت: «آثار او سرشار از بیان رمزی، مفاهیم متعالي و عمیق حکمی و معنوی و ارجاع به قصص قرآن، تمثیلات و حکایات عرفانی است او مصداق این سخن مولانا بود که « فارغ از سودم و زيان چو عدم » اصلاً او در معرض قیل و قال اهل غوغا نبود. وارستگی و سکوت و خلوت عارفانه او نشان از توجهش به حقیقتی عظیمتر و والاتر داشت.» گفتنی است این مراسم که با استقبال کم نظیر علاقهمندان همراه بود، در هفتمين روز درگذشت زنده ياد استاد ضياءالدين اماميدر سینما تک مؤسسه فرهنگی-هنری صبا، برگزار شد. |
||
نام : | |
ایمیل : | |
*نظرات : | |
متن تصویر: | |