به تازگی سازمان سینمایی، شورای جدیدی را با عنوان «شورای راهبردی اکران» تاسیس کرده و اکثر اختیارات «شورای صنفی» نمایش را به این شورا سپرده است. این در حالی است که «شورای صنفی» نمایش همچنان پا برجاست و خبری مبنی بر تعطیلی یا تغییر کاربری این شورای توسط گردانندگان سینمای ایران منتشر نشده است.

به تازگی سازمان سینمایی، شورای جدیدی را با عنوان «شورای راهبردی اکران» تاسیس کرده و اکثر اختیارات «شورای صنفی» نمایش را به این شورا سپرده است. این در حالی است که «شورای صنفی» نمایش همچنان پا برجاست و خبری مبنی بر تعطیلی یا تغییر کاربری این شورای توسط گردانندگان سینمای ایران منتشر نشده است.

خبرگزاری فارس، گروه سینما: سال‌هاست که شورای صنفی نمایش وضعیت اکران فیلم‌های سینمای ایران را مشخص می‌کند. شورایی که اعضای آن را نمایندگان تام الاختیار صنوف مختلف سینما تشکیل می‌دهند و این اعضا طبق آیین‌نامه‌ای مشخص، تصمیماتی چون زمان‌بندی نمایش فیلم‌های سینمای ایران را می‌گیرند. 

اما به تازگی سازمان سینمایی، شورای جدیدی را با عنوان «شورای راهبردی اکران» تاسیس کرده و اکثر اختیارات «شورای صنفی» نمایش را به این شورا سپرده است. این در حالی است که «شورای صنفی»  نمایش همچنان پا برجاست و خبری مبنی بر تعطیلی یا تغییر کاربری این شورای توسط گردانندگان سینمای ایران منتشر نشده است. این موضوع از طرف اهالی سینما با نقدهای فراوانی همراه بود؛ اما هیچ توضیح یا پاسخی از طرف سازمان سینمایی در این باره منتشر نشد. با تاسیس این «شورای راهبردی اکران» ، دیگر «شورای صنفی نمایش» قدرت اجرایی ندارد و شورای جدید است که مناسبات اکران را تعیین و ابلاغ می‌کند.

رسانه‌ها در این باره نوشته‌اند: «در حالی که در چند هفته اخیر شورای صنفی نمایش به عنوان نهاد «صنفی» متولی تعیین فیلم‌های سینمایی که راهی اکران می شوند و همچنین تنظیم‌گر وضعیت اکران، جلسات خود را تشکیل نداده است و با آمدن شورای «دولتی» جدیدی با نام شورای راهبردی اکران به نظر می‌رسد دیگر شورای صنفی نمایش قدرت اجرایی ندارد و شورای جدید است که مناسبات اکران را تعیین و ابلاغ می‌کند، حال خبرها حاکی از آن است که شورای دیگری نیز در راه است که برای اکران فیلم‌های مستند مجوز صادر کند».

«شورای راهبردی اکران» به تازگی اولین مصوبه‌های خود را در اختیار رسانه‌ها قرار داده است. بررسی این مصوبات نشان می‌دهد؛ مصوباتی که به نحوی دخالت بزرگی در کاری است که در حال حاضر جزء اختیارات «شورای صنفی نمایش» به حساب می‌آید. شنیده‌ها حاکی از این است که اعضای شورای صنفی نمایش قرار است بزودی جلسه‌ای درباره این اتفاقات برگزار کنند و نسبت به تشکیل این شورا واکنش نشان دهند.

نکته مهم در این بین آن است که اگر سازمان سینمایی به این نتیجه رسیده است که شورای صنفی نمایش در انجام وظایف خود ناتوان است، چرا به جای ایجاد شورایی موازی‌کار، سعی در اصلاح و ارتقاء «شورای صنفی نمایش» نکرده است؟ 

اینکه چه شورایی اختیار اکران‌های سینمای ایران را در دست می‌گیرد، مشخص نیست؛ اما گردانندگان سینمای ایران باید تمام تلاش خود را بکنند که این موضوع باعث چالش جدیدی در سینمای کشور نشود، چرا که بسیاری از کارشناسان معتقدند که سینمای ایران در حال حاضر وضعیت مناسبی ندارد و اضافه کردن چالش‌ها و کش‌مکش‌های جدید به نفع سینمای ایران تمام نمی‌شود. 

به هر ترتیب آنچه در این روزها در ساختار مدیریت در سینمای ایران دیده می‌شود این است که میل به بازگشت امور به درون دولت بیشتر است و این امر حتماً تاثیر خود را بر تضعیف پیشبرد امور در دل صنوف و انجمن‌ها و به ویژه ساختار خانه سینما خواهد گذاشت.

به طور مثال خبرگزاری صبا در باره این «موازی کاری» به نقد عملکرد سازمان سینمایی پرداخته است و برای روشن کردن این موضوع به مسئله بیانیه زنان فعال در سینمای ایران می‌پردازد. به گفته خبرگزاری صبا این بیانیه که درباره تعرض و خشونت در پشت صحنه سینما افشاگری کرده و سپس خواستار پیگیری امور در کمیته مستقل در خانه سینما شده است ولی پیش از اینکه فرصتی برای پیگیری امر در خانه سینما ایجاد شود، سازمان سینمایی شورای اخلاق حرفه‌ای را تشکیل داد و اعضای آن را مدیرعامل خانه سینما، معاون نظارت و ارزشیابی، مدیران کل حراست و حقوقی سازمان سینمایی، مشاور اصناف رییس سازمان، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و همچنین مائده چیت ساز عضو حقوقدان به معرفی مرکز وکلا، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضایه و انسیه شاه حسینی نویسنده و کارگردان سینما اعضای شورای اخلاق حرفه ای سینما اعلام کرد. این اتفاق در حالی افتاد که شورای صیانت در خانه سینما از سال ها قبل فعال بوده است و امکان پیگیری مسائلی از این دست را داشته و دارد. البته این ایراد نیز به شورا صیانت خانه سینما وارد است که در چند سال اخیر به درستی به وظایف خود عمل نکرده است؛ اما راهکار اصلاح آن ایجاد یک کمیته یا شورای جدید نیست و باید تلاش‌هایی صورت پذیرد تا این شورا بتواند به درستی به وظایف خود عمل کند. 

همه این اتفاقات در حالی می‌افتد که به زعم کارشناسان و متخصصین، مهم‌ترین مسئله این روزهای سینمای کشور نه ایجاد کرسی‌های جدید مدیریت و جابجایی افراد روی این صندلی‌ها، بلکه نبود مخاطب کافی برای فیلم‌ها و مشکلات عدیده برای ارکان این هنر-صنعت از تولید تا اکران است.

 در تحلیل نهایی وقتی دولت جدید رویکرد خصوصی‌سازی را در حوزه‌های مختلف از جمله اقتصاد فرهنگ را در دستور کار دارد، نمی‌توانیم سیطره دولت را روز به روز بر ابعاد مختلف میدان سینما کشور بگسترانیم.