مجید مجیدی، عضو پیوسته فرهنگستان هنر، در مراسم تشییع محمد کاسبی در حوزه هنری، از رفاقتی سخن گفت که ریشه در نخستین روزهای انقلاب داشت. از هنرمندی دغدغه‌مند و مردی که باوجود سختی‌ها، پای باورهایش ایستاد.

به گزارش روابط‌عمومی فرهنگستان هنر، در مراسمی که به مناسبت درگذشت محمد کاسبی در حوزه هنری برگزار شد، مجید مجیدی از دوستی دیرینه‌اش با این هنرمند فقید یاد کرد و با اشاره به تحصیلات آکادمیک و شخصیت فرهیخته کاسبی گفت: ارتباط من با محمد به بلندای انقلاب است. صبح که به حوزه آمدم، گشتی زدم و همه خاطرات زنده شد. در جای‌جای این مکان، نگاه‌ها و نفس‌های محمد هست. محمد کاسبی واقعاً گوهر درونی بزرگی داشت. با مرام، با معرفت، با اخلاق، با فضیلت، با سواد بود. اما آن‌طور که باید، در جامعه هنری شناخته نشد. محمد را همه به‌عنوان بازیگر می‌شناسند، اما دغدغه‌اش فراتر از بازیگری بود. او دل در گرو مسائل اجتماعی و انقلاب داشت.
مجیدی با یادآوری نخستین همکاری‌های خود با محمد کاسبی در روزهای آغازین انقلاب، گفت: اولین تئاتر انقلاب را با محمد روی صحنه بردیم؛ نمایش «نهضت حروفیه» که قرار بود جای دیگری اجرا شود، اما با پیروزی انقلاب، در تئاتر شهر به اجرا درآمد. پس از آن در فیلم «شنا در زمستان» همکاری کردیم. فیلمی که هنوز هم پس از سال‌ها از تلویزیون پخش می‌شود و مخاطب دارد. بعد از آن هم در فیلم «بدوک» که درباره محرومیت‌های سیستان و بلوچستان بود، در کنار هم بودیم.
او ادامه داد: می‌خواهم بگویم که محمد عزیز را تاب نیاوردند. نگاهش را نپسندیدند. او نتوانست ادامه دهد و من هم کوچ کردم. اما محمد ماند، خون دل خورد و تلاش کرد همچنان هنر انقلاب را در حوزه هنری زنده نگه دارد.
مجیدی در پایان، در مورد ساده‌زیستی و مردم‌دوستی کاسبی گفت: در تمام پنج سال بیماری‌اش، هیچ‌گاه خواسته‌ای برای خودش نداشت. ساده زندگی می‌کرد، دغدغه اجتماع را داشت و خودش را وقف مردم کرده بود. درود می‌فرستیم به روح پرتوان آن مرد بزرگ هنر انقلاب.