نشست «مسائل و چالش‌های آموزش هنر در سامانه‌های یادگیری الکترونیکی»، صبح یک‌شنبه، 26 دی 1400، به‌صورت برخط و حضوری در فرهنگستان هنر برگزار شد.

به گزارش روابط‌عمومی فرهنگستان هنر، مدیریت تحقیقات توسعه‌ای در آموزش هنرِ فرهنگستان هنر این نشست تخصصی را با حضور مهیار اسدی (از پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران)؛ زهرا حسین‌آبادی (از دانشگاه سیستان و بلوچستان)؛ سیدسعید سیداحمدی‌زاویه (از دانشگاه هنر)؛ رامتین شهبازی (از دانشگاه سوره)؛ سیدمحمدتقی طباطبایی‌بافقی (از دانشگاه فنی و حرفه‌ای)؛ نیّر طهوری (از دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران)؛ افسانه ناظری (از دانشگاه هنر اصفهان)؛ و با دبیری احمد شاکری (عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی)، برگزار کرد.

در ابتدا، احمد شاکری، دبیر این نشست، با ذکر کلیاتی از مسائل و چالش‌های رودرروی آموزش هنر در ایران به بسط این بحث پرداخت.

مهیار اسدی، عضو هیئت‌علمی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به‌عنوان سخنران نخست، با اشاره به مزایای آموزش مجازی، همچون فراهم‌آمدن زمینه تحقق عدالت آموزشی و ازبین‌رفتن مرزهای جغرافیایی و دسترسی دانشجویان از شهرهای مختلف به اطلاعات و آموزش، از چالش‌ها و تهدیدهای این حوزه، همچون ناآشنایی استادان و فراهم‌نبودن فضای مناسب اینترنت و مجهزنبودن استادان و دانشجویان، یاد کرد و در زمینه رفع آنها پیشنهادهایی برشمرد.

سیدمحمدتقی طباطبایی‌بافقی، مدرس دانشگاه فنی و حرفه‌ای، سخنران بعدی این نشست بود که با موضوع «آموزش مجازی قبل از کرونا/ آموزش مجازی بعد از کرونا» به طرح بحث آموزش هنر در سامانه‌های یادگیری الکترونیکی در دانشکده‌های فنی‌حرفه‌ای پرداخت و راهکارهایی عملی برای ارتقای سطح بازدهی کلاس‌های مجازی مطرح کرد.

زهرا حسین‌آبادی، دانشیار دانشکده هنر دانشگاه سیستان و بلوچستان، نیز در چهار محور دسترسی به منابع مادی، چالش‌های آموزش آنلاین، راهکارها و مزایای آموزش الکترونیک، و نظرهای دانشجویان دانشکده هنر و معماری دانشگاه سیستان و بلوچستان، به موضوع آموزش الکترونیکی پرداخت.

سخنران چهارم این نشست نیّر طهوری، عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات)، بود که با ذکر اینکه در این دو سال و در شرایط بحرانی‌ای که اعضای خانواده نیز از بودن در کنار هم محروم بوده‌اند، دانشگاه و آموزش به کمک آموزش الکترونیکی تعطیل نشد، به بررسی چالش‌های این حوزه از منظرهای فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی پرداخت.

در ادامه نشست، سیدسعید سیداحمدی‌زاویه، رئیس دانشکده علوم نظری دانشگاه هنر، به ارائه مقاله خود با موضوع «سازگاری آموزش مجازی با ماهیت آموزش هنر» پرداخت و گفت: به‌طورکلی، آموزش مجازی در شرایط کنونی اجتناب‌ناپذیر است، اما نتوانسته جانشینی برای آموزش حضوری باشد.

او سپس، به انواع یادگیری، مشکلات یادگیری حضوری، مشکلات پیش روی آموزش الکترونیکی، نظریه یادگیری هیلگارد در شرایط مجازی و حضوری پرداخت.

این نشست با سخنرانی افسانه ناظری، از دانشگاه هنر اصفهان، ادامه یافت. او به چالش‌های آموزش مجازی رشته‌های هنری پرداخت و گفت: آموزش مجازی مزایایی دارد که از آن جمله می‌توان به مسائلی مانند صرفه‌جویی در وقت و هزینه، حذف مخاطرات احتمالی (مانند تردد و دوری از خانواده)، رفع مشکل کمبود فضای آموزشی، سرعت و تسهیل انجام امور و امکان تمرکز بیشتر، امکان نمایش نمونه آثار هنرمندان در حین دیدن آثار، و امکان ثبت و ضبط جلسات و سهولت دسترسی به منابع اشاره کرد.

او عدم پویایی و نیاز روانی ارتباط چهره‌به‌چهره با استاد و دانشجویان، نیاز حضوری در بعضی از کارگاه‌های عملی، مشغله دوچندان استادان را نیز از جمله چالش‌ها و مشکلات آموزش مجازی دانست.

رامتین شهبازی آخرین سخنران این نشست بود که به چالش‌هایی که دانشگاه سوره در استفاده از پلتفرم‌های مجازی داشت پرداخت و عنوان کرد: در سال 1398 که آغاز بیماری کرونا بود، ما با مشکلاتی عدیده مواجه بودیم. در سال 1399، دانشگاه سوره توانست جلسات فرهنگی را با حضور بسیاری از دانشگاه‌ها برگزار کند. اما یکی از مزایایی که در این سال‌ها وجود داشت این بود که به‌تدریج، بسیاری از سامانه‌های داخلی توانستند، در طول زمان، خود را ارتقا دهند.

او بهره‌مندی دانشجویان شهرهای مختلف از استادان خارجی را یکی از مزایای آموزش مجازی دانست و برنامه‌ریزی آموزشی را یکی از راه‌های کاهش چالش مجازی قلمداد کرد.

فایل صوتی این نشست را اینجا بشنوید.