تيشهدارى - گذرى بر آثار استاد محمدقاسم اخوىيان معمار سنتى خراسان
تيشهدارى - گذرى بر آثار استاد محمدقاسم اخوىيان معمار سنتى خراسان
تاریخ ثبت : 1391/02/19
طبقه بندي :
کتاب ,
موضوع :
تيشهدارى - گذرى بر آثار استاد محمدقاسم اخوىيان معمار سنتى خراسان
نویسنده :
محمدمهدى اخوي يان
عکس :
ویراستار :
محمد حسينى
چاپ اول :
تابستان 1387
چاپ و صحافي :
شركت چاپ ونشر شادرنگ
تعداد صفحات :
216 صفحه
اطلاعات بیشتر :
يشه ابزارى نوك تيز، و تيشهدارى، پيشهاى قديمى است. اما ما پيش و بيش از آنكه با اين پيشه آشنا باشيم با تيشه فرهادآشناييم؛ تيشهگرى كه صورتگر عشقى اساطيرى است.
تيشهدارى براى نسل امروز ناآشناست. كسى نمىداند رمز پيوستگى اين پيشه و آن تيشه در چيست. براى دانستن اما،اكنون زمينه فرصت مهياست: كافى است از سر شوق نگاهى مهربانانه و مويشكافانه به آثار استاد اخوىيان بيندازيم.پيرمردى از ديار خراسان، از شهر فيروزه، شهر سفالينههاى منقوش، نيشابور، در خلوت كارگاهى ساده با دستانى پينهبسته برسنگينى جرم خاموش آجر مىكوبد تا نقشى از خاطره، تاريخى مبهم و فراموش شده، از سيمرغ و سى مرغان پر كشيده بهآسمان ايران زمين را حك نمايد. در كارگاهش تنها صدايى كه مىشنوى، صداى تيشه است؛ تيشهاى كه سالهاست با عشق ومعرفت، امانتدار تاريخ ماست و همه سعى او بر اين است تا نقشى از لطف لطيف خيال بر آجر بزند.
فرهادم و انديشه شيرين به سر اما آلوده به خردل نكنم تيشه خود را
آجر از مصالح بومى كشور ماست. هزاران سال است كه در معمارى ايران زمين از آن استفاده مىشود. شكلپذيرى،رنگ، تنوع اندازهها، سادگى تراش، ارزان و در دسترس بودن مواد اوليه و همچنين، تركيب و سازگارى با ساير مصالح، همه ازامتيازات آجر است. به همين دليل در طول تاريخ معمارى ايران، چه در ساختار و چه در تزيينات بناها، به وفور از آن استفادهشده است. آجرتراشى از روشهاى مرسوم در زيباسازى نماى بناها بوده است. در گذشته به اين پيشه، تيشهدارى مىگفتهاند.آثار بسيار زيباى گذشته مانند منارهها، ميلها، سردرها، سطوح صاف ديوارها و ساير نقاط و فضاهاى داخل و خارجمعمارى، نشان مىدهد اين پيشه در ميان مردم رواج داشته است. چنانكه نظامى نيز در هفت پيكر به اين موضوع اشارهمىكند:
گرد عالم شد اين حكايت فاش تيز شد تيشهها ز بهر تراش
نمونههاى آجرتراشى تا دوره پهلوى اول، در معمارى ديده مىشوند؛ اما از زمانى كه آهن، بتن و سيمان بر تن معمارى مانشست تا مدرنيسم را تجربه كند، آجر، خانهنشين و بازنشسته شد و كاربردهاى هنرى آجر رو به فراموشى گذاشت. استاداخوىيان يكى از بازماندگان و پيشكسوتان اين رشته هنرى است. آجر در دستان اين هنرمند، همچو موم است. او عمرى رادر خلوت گذرانده است، با زبان آجر آشناست و با تمام وجود راز و رمز آن را درك مىكند. او درك مناسبى از حجمهاىبزرگ كه مىتوانند به عنوان بناهاى يادبود استفاده شوند، دارد و با بافتهاى متفاوت و متنوع، سطوح مختلف بسيار زيبايى ازآجر، ايجاد مىنمايد. از ديد اين هنرمند، هر آجر سندى تاريخى است و همچون سفالينهها و كاشىهاى رنگارنگ، برگى ازتاريخ نانوشته ماست. علاقه استاد به كار روى آجرهاى قديمى، از آن جهت است كه اين آجرها با او سخن مىگويند و با اومأنوسند. گنجينه آثار استاد مجموعه متنوعى از اشكال، احجام، طرحها و نقشهاى متفاوت در اندازههاى مختلف مىباشند.اين آثار نشان مىدهد كه با شناخت از سنتها و روشهاى گذشته و با خوانش جديد، مىتوان از پديده آجر، برداشتى درستو امروزى داشت. متأسفانه تاريخ گذشته ما مخصوصاً در زمينه اين گونه هنرها، مكتوم و نانوشته مانده و رمز و راز دانش و فنون اين هنرها،در سينه هنرمندانشان باقى و محبوس بوده است. تاكنون در زمينه آجرتراشى كتابى منتشر نشده است لذا تأليف اين كتاببراى اولين بار، آن هم به وسيله فرزند هنرمند استاد اخوىيان، دكتر مهدى اخوىيان، گام مهمى در شناسايى و معرفى آثار وافكار اين هنرمند فرهيخته و تيشهدار است. فرهنگستان هنر اميدوار است كه همه مسئولان و متوليان امر، نسبت به مواريث ومفاخر گذشته حساس باشند و با دل و جان از آنها حراست و حمايت نمايند. از راههاى نشر، گسترش و معرفى اين گونههنرهاى از يادرفته، تأليف كتاب است، بدين منظور در اولين گردهمايى »گنجينههاى از ياد رفته هنر ايران«، طرح تأليف سىعنوان كتاب، تحت عنوان »گنجينه سيمرغ« تعريف شد تا اين قبيل هنرها، در حافظه تاريخ مكتوب شود، كه بحمدالله يكىديگر از اين كتب به زيور طبع آراسته شده است.
در اينجا لازم است از همه مسئولان فرهنگستان هنر به خاطر حسن توجه و حمايت از هنرهاى بومى و كهن ايران،قدردانى نماييم. از هيئت علمى اين گردهمايى و از گروه هنرهاى سنتى كه پيشرو رسيدن به اين آرمان والا هستند كمال تشكرو امتنان داريم، با اميد به اينكه روزى فرا رسد كه همه برگهاى نانوشته و مبهم تاريخ و فرهنگ ايران زمين به وسيله استادان وپژوهشگران جوان اين سرزمين اهورايى نوشته و منتشر شود.
مهدى مكىنژاد
دبير علمى همايش گنجينههاى
از ياد رفته هنر ايران
فهرست مطالب
پيشگفتار
مقدمه
1. سرچشمههاى تاريخى
1-1. نيشابور بر بستر تاريخ
2-1. گذرى بر تاريخ آجركارى و تيشهدارى در خراسان
2. تيشه و آجر
1-2. تيشهدارى و انواع آجرهاى تزيينى
2-2. نام و شكل آجرهاى ساده
3-2. جنس آجر
4-2. مراحل تيشهدارى
3. گفتههاى يك تيشهدار
4. از كودكى تا تيشهدارى و ساخت امامزادهها
1-4. مشقهاى عشق
2-4. مدرسه خيام
3-4. باغ اميرى
4-4. باغ امينالسلامى
5-4. ساخت و مرمت اماكن مذهبى
5. تيشهدارى و مرمت بناهاى قديمى
1-5. قدمگاه )قريه حمراء(
2-5.مسجد جامع
3-5. ميل خسروِگرد )خسروجِرد(
4-5. كاروانسراى مياندشت
5-5. مدرسه طلاب گلشن
6-5. آرامگاه سعيد ابن سلام مغربى
7-5. كاروانسراى قدمگاه
8-5. كاروانسراى نيشابور )رباط نيشابور(
9-5. امامزاده محمد محروق
10-5. آرامگاه قديم خيام
11-5. مسجد صاحبالزمانى
6. آجرتراشى و تيشهدارى بعد از انقلاب اسلامى
1-6. ميلههاى ورودى بلوار خيام
2-6. منارههاى باغ ملى
3-6. آرامگاه يغماى نيشابورى
4-6. شمعدانهاى آجرى
5-6. نوروزنامه
6-6. سيمرغ آجرين
پيوستها
واژهشناسى
منابع
فهرست تصاوير
نمايه
تصاوير رنگى