كتاب حاضر تأليف محمد بن هندوشاه نخجواني است كه آن را در دوره فترت بين پايان حكومت ايلخانان و حمله و حكومت تيمور و تيموريان، دوره حدفاصل بين قدرتمندي جانشينان چنگيز و آغاز ستمگري و حكومت خاندان تيموري، نگاشته و در آن نمونههاي مكاتبات سده هشتم و پيش از آن را فراهم آورده و بخشي را نيز به مبحث كتابت و خوشنويسي اختصاص داده است. موضوع كتاب چگونگي نامهنگاري و شيوه نوشتن و نمونه مكاتباتي است كه در عصر مؤلف رواج داشته و ظاهراً براي آن نگاشته شده تا دبيران و نويسندگان نامههاي دولتي و غير دولتي نمونههايي در هر زمينه داشته باشند و بتوانند با توجه به اين نمونهها نامههاي مربوط به هر موضوع را به نگارش درآورند. هدف نويسنده از تصنيف اين كتاب علاوه بر ارائه نمونه نامهها با توجه به آثاري چون سياستنامه خواجه نظامالملك و جامعالتواريخ خواجه رشيدالدين فضلالله همداني، بيشتر انعكاس نظر مؤلف درباره سازمان و اداره دولتي، وضع اجتماعي ـ اقتصادي و سياسي كشور... در نتيجه برقراري حاكميت فئودالهاي كوچنشين و بازماندگان ايلخانان و شاهكهاي مناطق چندگانه ايران بوده است. دقت در مطالب و شيوه نگارش نشاندهنده تسلط مؤلف بر لغت و ادبيات عرب و آگاهي كامل و تسلط او به زبان و ادبيات و ديرينه زبان فارسي و وسعت مطالعه و آگاهي وي از ادبيات ايران پس از اسلام و شناخت دانشمندان و مفاخر و شاعران پارسيگوي ايراني و نويسندگان و گويندگان عرب است. عناوين كتاب عبارتند از: مقدمه در بيان كيفيت كتاب؛ قسم اول در مكاتبات؛ و قسم دوم در احكام ديواني و تفويض اعمال و امرا و وزرا؛ وخاتمه در وصيت و شروط مصنف و ذكر التزامات و بيان خواص كتاب.