|
پيش همايش «گنجينههاي از ياد رفته هنر ايران» در ياسوج برگزار شد.
اين پيش همايش به همراه نمايشگاه هنرهاي سنتي ياسوج، پنجم آبان ماه، در استان كهكيلويه و بوير احمد برگزار شد.
يش همايش «گنجينههاي از ياد رفته هنر ايران» در ياسوج برگزار شد.
اين پيش همايش به همراه نمايشگاه هنرهاي سنتي ياسوج، پنجم آبان ماه، در استان كهكيلويه و بوير احمد برگزار شد.
پيش همايش «گنجينههاي از ياد رفته هنر ايران» با خوشامدگويي مديركل فرهنگ و ارشاد استان چهارمحال و بختياري، آغاز شد. سپس در نشست علمي اين پيش همايش، دكتر اردشير صالح پور، درباره رشد فرهنگ گفت: «رشد فرهنگ يك رشد جوهري است، نه فيزيكي. فرهنگ در تار و پود جامعه تسري خواهد يافت. پس نبايد انتظار داشت كه سرمايه گذاري در حوزه فرهنگ، در كوتاه مدت پاسخ دهد.»
عطاالله طاهري بويراحمدي، با ارائه مقاله «طرح، رنگ و نقش در آفرينشهاي عشايري» پس از هشدار بسيار، درباره كم رنگ شدن هنر عشاير لُر و مقايسه آن با بازار آشفته هنرهاي وارداتي گفت: «اي بسا كساني به فكر ميافتند و ارزش واقعي دستبافتههاي زنان لُر را در مييابند و همان رنگ و نقش و طرح و آفرينشهاي هنري را ميآموزند و آموزش ميدهند. شايد آن وقت براي عرضه اين هنرهاي سنتي بازاري پيدا شود و از اين راه به اقتصاد كشور نيز منفعتي برسد.»
ولي الله اميري اصل، كارشناس صنايع دستي، با ارائه مقاله «هنرهاي صناعي فراموش شده استان كهكيلويه و بوير احمد»، مهمترين دليل مهجوريت صنايع دستي را ماهيت وجودي آن دانست و گفت: «صنايع دستي معمولاً در ارتباط با رفع نيازهاي كشاورزي و دامپروري به تدريج سامان يافته است. اما در جهت ترويج هنرهاي صناعي نياز است تا به ايجاد ارتباط روحي بين اثر هنري و مخاطب آن بپردازيم.»
دكتر محمد ميرشكرايي، مردم شناس، در ادامه اين نشست درباره ارتباط هويت با صنايع دستي گفت: «اگر خواهان هويت ملي هستيم، بايد ابتدا هويت زادگاهي داشته باشيم. اما امروز وقتي پس از 25 سال پا به ياسوج گذاشتم، هيچ نشانهاي از فرهنگ لري در اين شهر نديدم.»
نمايشگاه هنرهاي سنتي استان كهكيلويه و و بويراحمد نيز در كنار پيش همايش برپا شده بود و در پايان از صنعتگران و هنرمندان اين استان تقدير شد.
|
نسخه چاپي
