|
فرشيد ابراهيميان، عضو گروه نقد هنري فرهنگستان و دبير علمي‌هم انديشي «نقد بومي» كه به همت معاونت علمي-پژوهشي فرهنگستان هنر و پژوهشكده هنر و با همكاري موزه هنرهاي معاصر برگزارمي‌شود، درباره ضرورت برگزاري اين هم انديشي گفت: « با توجه به سابقه سه هزار ساله تمدن و هزار ساله ادب در ايران كه يكي از مهم‌ترين قطب‌هاي فرهنگ و هنر جهان بوده و هست، مهم‌ترين ضرورت برگزاري اين همايش، ايجاد و تنظيم مباني و معيارهاي منطبق با حكمت متعاليه اشراق ماست كه با نگاه حكمي‌غربي متفاوت است.»
فرشيد ابراهيميان، عضو گروه نقد هنري فرهنگستان و دبير علمي‌هم انديشي «نقد بومي» كه به همت معاونت علمي-پژوهشي فرهنگستان هنر و پژوهشكده هنر و با همكاري موزه هنرهاي معاصر برگزارمي‌شود، درباره ضرورت برگزاري اين هم انديشي گفت: « با توجه به سابقه سه هزار ساله تمدن و هزار ساله ادب در ايران كه يكي از مهم‌ترين قطب‌هاي فرهنگ و هنر جهان بوده و هست، مهم‌ترين ضرورت برگزاري اين همايش، ايجاد و تنظيم مباني و معيارهاي منطبق با حكمت متعاليه اشراق ماست كه با نگاه حكمي‌غربي متفاوت است.»
به گزارش روابط عمومي‌مركز هنر پژوهي نقش جهان وابسته به فرهنگستان هنر، وي ادامه داد: « ايجاد چنين مباني باعث مي‌شود تا بتوانيم آثار ارزشمند هنر اسلامي و ايراني گذشته و امروز را در زمينه‌هاي مختلف از جمله ادبيات، ادبيات دراماتيك، تئاتر، سينما، نقاشي و...با نگاه حكمي‌خودمان نقد كنيم.»
ابراهيميان در خصوص تعابير مختلف از نقد و هدف فرهنگستان هنر افزود: «عده‌اي معتقدند كه نقد يك مقوله وارداتي است از نظر اينان نگاه شرق و غرب به اين مقوله متفاوت است، پس نمي‌توان آثار حكمي‌ايران اسلامي را نقد كرد.
اما در عين حال برخي بر اين باورند كه ما سابقه‌اي از نقد داشته‌ايم كه به دلايلي، مثل پديده‌هاي ديگر، دچار نوعي گسست شده است يا به تعبيري وجود اين گسست سيصد ساله كه ميان فرهنگ اصيل و سنتي ما با مناسبات مدرن ايجاد شده، سنت‌هاي قديم را كم رنگ كرده و در بسياري از موارد از بين برده است.
در اين ميان فرهنگستان هنر و گروه نقد، قصد دارد سنت‌هاي نقد پيشين را با توجه به منابع موجود، احياء كند و از طرفي با وضع مباني و معيارهاي خودي بتواند آثار امروزي را نقد كند.»
وي با اشاره به چهار همايش گذشته، گفت:« تجربه ما در همايش‌هاي گذشته نشان از آن دارد كه روز به روز انديشه‌هاي جديدتري در اين همايش‌ها مطرح مي‌شود و در كنار رشد نقد، زمينه‌هاي گسترش و تعالي موضوع، به دليل ايجاد فضا براي تعامل افكار، بوجود مي‌آيد كه در نهايت اميد است در اين سير تكاملي بتوانيم از طريق نقد هنري و نقد بومي، به غايت اهداف خود نايل شويم.»
دبير علمي‌همايش درباره حضور دو منتقد چيني و هندي در اين همايش افزود:« آقاي شن لين، پروفسور و عضو فرهنگستان هنر پكن و يكي از اعضاي كانون جهاني منتقدان تئاتر است كه سابقه درخشاني در پژوهش نقد بومي‌در كشور چين دارد. شن لين و همكارانش مدت‌هاست كه با توجه به بستر عرفاني موجود در كشورشان، سعي مي‌كنند موازيني براي نقد آثار خودشان تنظيم كنند كه از طريق آن بتوانند هنر چيني را كه در واقع واجد زمينه‌هاي عرفاني كنفسيوسي و به طور كلي عرفان چيني است، به نقد بكشند.»
وي ادامه داد: « بديهي است كه با معيارهاي نقد غربي هم مي‌توان -به ويژه با توجه به ويژگي‌هاي بينامتني- هر اثري را به نقد كشيد؛ اما نقدي كه از بطن يا جان يك جامعه با سابقه عرفاني برمي‌آيد، به حقيقت وجودي آن بسيار نزديك تر است تا نقدي كه بر اساس معيارهاي غير خودي صورت پذيرد.»
ابراهيميان درباره حضور خانم ديپا پونجاني، يكي از منتقدان هندي افزود: « پونجاني پژوهش‌هاي مختلفي در زمينه هنر سنتي هند و سانسكريت دارد و در ايالت مومباي، سرشناس است. وي سعي دارد در پژوهش‌هاي خود به عناصر ريشه دار در سنت‌هاي سانسكريتي و به ويژه تئاتر سنتي هند، دستيابي پيدا كند. همچنين يكي ديگر از رويكردهاي وي، ايجاد زمينه‌هاي حصول به هنر سنتي و غني «ماراتي» است كه بر مبناي آن، نقد هندي را فراهم سازد.»
لازم به ذكر است كه اين هم انديشي روز يكشنبه، 16 دي ماه، از ساعت 18-10 در سالن سينما تك موزه هنرهاي معاصر، برگزار مي‌شود.
|
نسخه چاپي
