به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، «تاریخ اجتماعی رسانه‌ها؛ از گوتنبرگ تا اینترنت» نوشته ایسا بریگز و پیتربرک با ترجمه دکتر حسن دوست چهار شنبه 10 آبان ماه با حضور دکتر مهدی محسنیان راد، دکتر حسين انتظامی، دکتر یونس شکرخواه، دکتر تژا میرفخرایی، دکتر حسين افخمی، دکتر نعمت‌الله فاضلی و جمعي از اساتيد ارتباطات، روزنامه‌نگاران و علاقمندان در فرهنگستان هنر بررسي شد.

بنا بود دراين نشست كه به همت گروه چند رسانه اي فرهنگستان هنر برگزار شد؛ پروفسور كاظم معتمد نژاد به نقد و بررسي اثر بپر دازد كه به دليل كسالت و بيماري ايشان، دكتر مهدي محسنيان راد به نيابت از او به صحبت درباره كتاب و كارنامه علمي دكتر نمكدوست پرداخت.

او با بیان این که نگاه به تاریخ رسانه ها در ایران پیشینه قدیمی دارد، این کتاب را مرجع مناسبی برای کسانی معرفی کرد که می خواهند تاریخ تحولات رسانه ها در ایران را همزمان با غرب و به صورت مقایسه ای دنبال کنند.
محسنیان راد این کتاب را فراتر از یک ترجمه دانست و گفت: در روزگاری که بسیاری از کتاب های علمی هنگام ترجمه دچار ضعف تالیف می شوند و مخاطب حتی در مواردی متوجه مفهوم مباحث هم نمی شود، در این کتاب علاوه بر محتوا، مخاطب نثر زیبا و گویای نمکدوست هم هستیم.

دكتر حسین انتظامی، مديرعامل سابق موسسه همشهری و عضو هيئت نظارت بر مطبوعات نيز در اين مراسم سخنان خود را با اشاره به ویژگی های شخصیتی و رفتاری نمکدوست آغاز کرد و گفت: دکتر نمکدوست علاوه بر سواد و توانایی علمی کم نظیر، تواضع خاصی هم دارد كه مختص خودشان است.

او در ادامه با اشاره به صحبت های محسنیان راد و این که کتاب فراتر از یک ترجمه است، گفت: حتما باید از اين اثر به عنوان کتاب سال تقدیر شود، همچنین ایشان وسواس قابل توجهی داشته اند که هم در انتخاب کتاب و هم در ترجمه آن کاملا نمایان است.

عضو هیئت نظارت بر مطبوعات کشور تاکید کرد: به اعتقاد من خواندن این کتاب را باید برای کسانی که در رسانه کار می کنند و همچنین دانشگاهيان اين رشته اجباری شود.

انتظامی در تشریح خلاصه این کتاب، به سه محور اصلی اشاره کرد و گفت: اگر بخواهیم کتاب را در سه پاراگراف خلاصه کنیم باید این محورها را مد نظر قرار دهیم ؛ رسانه و به عبارت بهتر، هر مدیوم رسانه‌ای هرچند برآمده از بستر اجتماعی عصر خود است اما در پیوندی هم افزا،‌ می‌تواند و توانسته است که زمینه ساز تحولات اجتماعی باشد. مثال‌های متعددی که در این کتاب بیان شده است مؤید این نظریه‌ است که پیشتر به آن باور داشته‌ایم.
او محور دوم کتاب را نیز اینگونه شرح داد: تولد هر مدیوم، اگر چه در ابتدا مورد حسد و بلکه دشمنی دُردانه و سوگلی قبلی بوده است اما بتدریج مدیوم قبلی به این نتیجه رسیده که خصومت را به همزیستی مسالمت آمیز تبدیل کند. البته با ظهور مفهوم چند رسانه‌ای‌، ‌همزیستی یاد شده تا حد تقسیم کار و همکاری و هم افزایی بلوغ یافته است و به این شکل، مدل تعامل از یک منتها الیه طیف (خصومت) به منتها الیه دیگر طیف (اتحاد) در حال ‌نقل مکان است.
مدیر عامل سابق موسسه همشهری و جام جم هم در تشریح نکته سوم نیز گفت: این کتاب که نقشه تحولات رسانه‌ای را از بالا می‌نگرد به پارادایم‌ها و شیفت پارادایم‌ها نیز ناظر است. یکی از کمبودهای امروز فضای رسانه‌ای کشورمان کم اطلاعی از پارادایم غالب است؛ یعنی مثلا بدون آن که از ظهور و اقتضائات «چندرسانه‌ای» مطلع باشیم هنوز در دوره رقابت یا ارحجیت مدیوم ها بازی می‌کنیم. این البته یک مشکل عمومی است. مثلا در تحلیل روابط بین الملل و یا تحلیل های ژئوپلتیکی اگر همچنان با الگوهای منسوخ شده ( مثل جنگ سرد یا گفتمان منفی امنیت ) نقشه ژئو پلتیکی را پهن و تشریح کنیم مثل آن است که نجوم را بدون توجه به یافته های کوپرنیک، براساس مدل بطلمیوس تحلیل کنیم یا با نقشه های کتاب های جغرافی دوره تحصیل خودمان بخواهیم برای فرزندانمان از جغرافیایی سیاسی سخن بگوییم. ما یک کشور بزرگ در بالای نقشه ایران می دیدیم به نام اتحاد جماهیر شوروی، اما امروز فرزندانمان 15 کشور می بینند؛ ما در نقشه اروپا دو آلمان و یک یوگسلاوی می دیدیم اما امروز یک آلمان داریم و به جای یوگسلاوی، 5 کشور کوچک نشسته‌اند. این کتاب با مرور سیر تطور پارادایم های رسانه ای و رسانه ای - اجتماعی، ما را به شیوه فهم و تحلیل دقیق پدیده ها ی مرتبط رهنمون می کند.