نخستين همايش نقد هنري در كشور، صبح امروز و «چهارشنبه» در خانه هنرمندان ايران برگزار شد.

به گزارش روابط عمومي فرهنگستان هنر، در ابتداي اين همايش دكتر غلامرضا اعواني با موضوع ضرورت نقد هنري به ايراد سخنراني پرداخت.

وي در بخشي از سخــنراني خود در خصوص تاريخــچه نقد هنري گفت : « نقد هنر تاريخچه‌ي كهن دارد. به عنوان مثال شاعران يونان باستان در ضمن اشعار خود به نقد و بررسي شعر شاعران گذشته و معاصر مي‌پرداختند، در يونان باستان ارسطو، با تأليف كتاب « دربارة فن شعر » باب جديدي نه تنها در نقد فنون ادبي و فن شعر، كه در نقد هنر گشود».

سپس آيدين آغداشلو به بررسي نقد معاصر ايران پرداخت و گفت : « با در نظر گرفتن زمينة گستردة نقد هنر، در جهان معاصر، شايد حتي به نظر بيايد كه راه كمي تا كنون از جانب ما طي شده و راه درازي را پيش رو داريم، اما با عنايت به حركت فرهنگي قابل توجه ما در يكصد سال اخير، رسيدن به چنين مطلوبي چندان دور از دسترس نيست».

محمدرضا ريخته گران نيز با موضوع « رويكرد پسا ساختگرايي در نقد هنر » به سخنراني پرداخت، وي در بخشي از سخنراني خود گفت: « هدف از ارائة رويكرد پساساختارگرا به هنر و زيبايي، بررسي رهيافت‌هاي انديشمندان پساساختارگرا دربارة اين دو مقوله است. در عين حال، فلسفة بنيادي اين حكمت به طور خلاصه مورد تحليل قرا گرفته و پيامدهاي آن در حوزة هنر و زيبايي مدنظر قرار خواهد گرفت».

محمد شهبا ديگر سخنران اين همايش ضمن تعريف نقد نوشكل گرايي پرداخت و گفت : « نوشكل گرايي رويكردي زيباشناختي است كه از نوشته‌هاي شكل‌گرايان روس در سال‌هاي 1910 تا 1920 م ، تأثير پذيرفته است. اين نگرش تحليلي به سينما كه در دهة 1980 م . از سوي ديويد بردول و كريستين تامسون مطرح شده است، تازه‌ترين حيطة نظري در مطالعات سينمايي است. نگرش نوشكل‌گرا، بر خلاف ديگر روش‌هاي نقد و تحليل فيلم، در پي تفسير محتوا يا معناي اثر نيست، بلكه توجه خود را به تحليل ساز و كار ( ويژه ساز و كار روايتي ) فيلم متمركز مي‌سازد.»

گفتني است، اين همايش با همكاري فرهنگستان هنر و خانه هنرمندان ايران برگزار شد است.