«هنر پست مدرن به ما ميگويد كه همه چيز استفاده شده است و ما در پايان خط هستيم. در واقع ما همه ،زندانياني هستيم از آنچه كه ميبينيم.»
اين عبارات ديدگاه «اندي گراندبرگ» در باب هنر عكاسي امروز است.
گراندبرگ، منتقد عكاسي و نويسنده كتاب بحران واقعيت در سال 1999 است كتاب در واقع مجموعه مقالات و يادداشتهاي منتشر شده وي از سال 1974 تا 1989 در روزنامه نيويورك تايمز و برخي نشريات ديگر است
گراندبرگ تا كنون متصدي نمايشگاه عكاسي بسياري بوده است و از سوي مركز جهاني عكاسي جوايزي نيز كسب كرده است.
دنياي هنر، او را به عنوان منتقد عكاسي ميشناسند در حاليكه خود اين عنوان را بر خود نمي پسندد و بيشتر اذعان دارد كه منتقدي هنري است كه صرفا در عكاسي تخصص يافته است وليكن آنچه كه گرانبرگ را از ساير منتقدان مجزا ميكند شيوه او در نقد است. وي هرگز در پرستش نوابغ عكاسي سر فرود نياورده و سؤالاتش به همان اندازه كه منتقدانه است به همان اندازه هم در ارائه تفسيرهاي نامتعارف از عكاسي «انسل آدامز»، «والكر ايوانز» و «ريچارد پرينسو» ... جسور بوده است.
او با ژرف نگري مناسب در هر يك از آثار عكاسي امروز، در پي يافتن فضا و درك هر هنرمند در چارچوب اجتماعي و فرهنگي زمان خودش است به گونهاي كه نگاه منتقدانه و تحليلياش تاثير ويژهاي نسبت به تغيير مسير واقعيت در تكامل هنر مدرن گذاشت.
به عنوان مثال وي در مورد « انسل آدامز» Ansel Adams ، عكاس آمريكايي كه شهرتش به سبب عكسهاي سياه و سفيدش از محيط زيست است، با رد ادعاي ساختگي عمومي در خصوص پيشگامي آدامز چنين مي نويسد: «آدامز خيلي دير بر روي صحنه پيشگامي كه در آن مشغول است؛ آمده است.»
گراندبرگ، آدامز را به عنوان يكي از آخرين هنرمندان رمانتيك در توصيف جهان امروز با تصاوير منسوخ شده طبيعت بكر معرفي ميكند. بايد گفت تاكنون بيشترين بخشي كه از كتاب« بحران واقعيت» مورد بحث و نقد منتقدين قرار گرفته، بخش عكاسي در سال 1980 و بحث در خصوص عكاسان آوانگاردي چون «سيندي شرمن» Cindy Sherman و« باربارا كروگر» Barbara Kruger و بررسي ادغام نقش عكاسي پست مدرن در هنر است.
دو بخش نهايي «معضلات مستند» و «عكاسي در پايان هزاره» اين كتاب كشف مسائلي از جمله عكاسي خبري و نقش عكاسي در عصر رسانه است كه در اين بخش، گراندبرگ تلويزيون را تهديدي ميداند براي نقش سنتي عكاسي از گرفتن عكس تا ثبت آن براي يك لحظه.
وي در هر پرسش انتقادگونهاش وقت بسياري را صرف بررسي آنچه كه در واقع پست مدرنيسم معني ميشود، كرده است. زيرا براي گراندبرگ در رأس همه تعاريف، پست مدرنيسم يك بيماري است؛ بيماري كه در آن واقعيت، تجربه معتبر، اصالت فردي و ديد هنري منسوخ شده است.
او نظرش درباره عكاسي پست مدرن كاملا منفي است و عكاسي پست مدرن را درباره بازنمايي نمادهايي ميداند كه هرگز نتوانستهاند به كشف رمز برسند و بر اين نكته پافشاري ميكند كه تصاوير پست مدرن نشان نميدهند ما كه هستيم!
از نظر منتقدين، ديدگاه گراندبرگ در مورد آينده عكاسي، ممكن است تاريك و يأسآور باشد ولي بحث او درباره تغيير و تكامل عكاسي در دنياي هنر و رسانه، هيجان انگيز و مهيج است كه موجب ميشود در مورد هنر و عكاسي سخت بيانديشيم.
«بحران واقعيت: در باب عکاسي معاصر» با ترجمه مسعود ابراهيمي مقدم و مريم لدني از سوي موسسه تاليف، ترجمه و نشر آثار هنري (متن) فرهنگستان هنر به قيمت 9000 تومان منتشر شده است. براي تهيه اين كتاب كافي است با شماره 66490990 تماس بگيريد و يا به نشاني خيابان ولي عصر(عج)، نرسيده به چهارراه طالقاني، شماره 1552 ساختمان مركزي فرهنگستان هنر مراجعه كنيد. 